Ik zit al een tijdje in mijn hoofd met een blogpost over de ideale man. En aan welke eisen die dan voor mij zou moeten voldoen. Zo gewoon, puur hypotethisch en zo. Want uiteraard weet ik dat ideale mannen niet bestaan. En ben ik daar waarschijnlijk zelfs blij om, want ge kunt u dan alleen maar slecht beginnen te voelen over uw eigen minpunten. En  die hebt ge, ontken het maar niet.

Vooral  als ik in de auto zit, de radio met een vette schijf loeihard is gedraaid en ik probeer vanuit de chauffeurszetel dansbewegingen te forceren. Vooral dan. (Het is geen gezicht en ge moet heel erg hopen dat ge niet aan het rode licht komt te staan, want dat is dubbel belachelijk – zeker als ge dan nog zou zitten mee te zingen en al, behoorlijk genant. Ik spreek uit ervaring).

Maar op zulke momenten begin ik na te denken over de ideale man. Dus hier komt ie:  (niet noodzakelijk in die volgorde)

Voorwaarde 1: humor

Ik val als een blok voor humor. Het prikkelt mijn lijf en mijn zinnen. Ik kan niet zonder. Een man maakt geen schijn van kans, als hij me niet aan het lachen brengt. Zijn aantrekkingskracht wordt vooral daardoor bepaald.

Voorwaarde 2: Gent

In al mijn relaties  (dat klinkt alsof ik er duizend gehad heb, maar eentje van zes jaar en eentje van anderhalf – dat is wat er op de teller staat) ging het fout als het over Gent ging. Mijn eerste ex wilde niet in Gent wonen (en heeft me uiteindelijk buitengezet omdat ik niet naar de kerktoren wilde verhuizen), mijn tweede lief kon niet naar Gent verhuizen (vanwege de zoon, wat ik uiteraard begreep, maar wat niettemin pijn deed). En ik wil echt niks liever dan hier oud worden. Ik ben zo verliefd op Gent als Tristan op Isolde of Romeo op Julia. Ik heb het nogal zwaar zitten, zouden we kunnen besluiten. Ik voel mij hier gewoon te blij en te gelukkig omdat nog op te geven.

Voor mijn moeder is het duidelijk. Sofie, ik wil gerust nog een schoonzoon aannemen, maar hij mag hier niet meer binnen als hij niet a. In gent woont of b. Niet meteen naar Gent wil verhuizen. Mijn moeder is mijn gezaag beu. Ze weet dat Sofie op het platteland steken, gelijk staat aan de eerste latjes van mijn doodskist bestellen. It is just not my cup of tea.

Voorwaarde 3: Respect

Dat is gewoon de basis van alles. Respect voor elkaar. Ik heb al een beetje  met vallen en opstaan moeten leren, dat het gewoon niet altijd zo is. En dat die mannen mij gewoon niet waard zijn. Zonder respect kom je niet ver, ook al probeer je heel erg hard.

Ok, dat zijn dus echt de basisvoorwaarden. Zonder die dingen begin ik er gewoon niet aan. Als in NIET.

Een geweldig toffe kerel die mij graag tussen weilanden, koeien en een vrijstaand huis wil stoppen. Sorry maat, in een ander leven. Een adonis die niet weet wat ik bedoel als ik over gevoelens spreek, adieu. Een kerel die de mooiste ogen van de wereld heeft, maar die vooral zelf met zijn grapjes moet lachen, het spijt me.

Maar er is meer. Uiteraard is er veel meer. Maar ik heb zelfs geen zin meer om er over te schrijven, zelfs niet om er over na te denken. Over alle dingen die ik wil in een man.

Dat komt. En hou u goed vast.

Omdat ik knalverliefd ben geworden.

En ik niet alleen.