Allerliefste,

Als alles anders was. 

Dan zouden wij nu je verjaardag vieren met een weekendje Leuven. Het zou een babymoon worden, om ons jaarlijks romantisch minitripje naar de zon te vervangen gezien mijn hoogzwangere toestand. Ik stelde me op voorhand voor dat we daar samen zouden gaan shoppen voor een allereerste outfit voor onze dochter. Die ongeveer twee maanden later zou komen. En gezellig gaan eten. Nog eens ongestoord genieten van elkaar.

Als alles anders was. 

Dan had ik een cadeautje voor jou. Maar nu zal je verjaardag een beetje verloren gaan in het ziekenhuis. Het is zoals het is liefje, het spijt me allemaal zo. Ook al besef dat ik er op zich niet veel aan kan doen, het is wel mijn lijf dat faalde en ervoor zorgde dat het huisje van Rosalie het begaf. Sorry.

Alles alles anders was. 

Dan zouden sommige dingen nog altijd hetzelfde zijn. 

Misschien zou ik ook wel geen echt cadeautje hebben om uit te pakken, omdat ik niet zo’n uitgekiend systeem heb om bij elke inval voor een geschikt presentje dat ook ergens bij te houden. 

Misschien zou ik dus ook alleen maar woorden hebben, zoals nu.

Misschien zou ik alleen maar liefde hebben, zoals nu. 

Dat verandert namelijk niet, ook als alles anders was. De liefde. De bakken, stromen, kilo’s liefde.  We gaan van orkaan naar storm naar windhoos. En altijd sta jij daar, als onze vuurtoren in wilde zee. Ik weet niet wat ik zonder jou moet beginnen. Ik steun en leun en verdrink in jou, maar hoop tegelijk ook dat ik hetzelfde voor jou kan zijn. Voor de entiteit.

Voor ons. Allemaal.
Voor jij en ik. Voor jarige jij. 

Ik heb eventjes alleen maar woorden liefje. En liefde, dieper dan de oceaan. 

Gelukkige verjaardag.

Je liefje