• Kan mijn lief alleen zijn gat afvegen. (Maar ik moet hem wel wassen. En zijn vleesje snijden. En ik loop uiteraard ganser dagen rond in een sexy verpleegsterspakske, of wat had ge gedacht)
  • Is Basiel helemaal alleen een brood gaan kopen. We hebben aan de voordeur gewacht en zagen een supertrotste jongen terugkeren. Met een wit boerenbrood.
  • We hebben ook officieel een boekentas gekocht voor het eerste leerjaar. Ik had een gigantische strijd verwacht tussen een opzichtig superheldenexemplaar en een iets tijdlozer en smaakvoller ding (dat ik dan ging opdringen), maar we hebben zowaar vrij vlot een exemplaar gevonden dat iedereen zag zitten.

  • Leve de Suprabazaar trouwens. Ik was daar nog nooit geweest, maar nu ben ik dus echt wel verkocht. (De motivational speech van mijn lief bleek niet eens overdreven!)
  • Voor mezelf is er evenwel nog geen knoop doorgehakt in het boekentasverhaal. Ik begin te snappen dat een rugzak de enige praktische oplossing is, maar ik zoek nog verder naar het perfecte exemplaar. Ik ben kritisch, dat is waar.
  • Terwijl ik dit zit te schrijven bedenk ik me dat ik misschien wel eens een brilletje zou kunnen gebruiken. Of is het gewoon echt te lang geleden dat ik achter mijn computer zat? Of is het gewoon te warm? (UPDATE: mijn lief heeft de lettertjes op mijn scherm wat groter gezet. Dat helpt een beetje)
  • Het is warm. Het is een zotte zomer. Mijn vestimentaire roulatie is precies zo beperkt deze zomer, alleen de strandspullen geraken uit de kast. Ik kan me niet herinneren wanneer ik nog eens een lange broek heb gedragen. Ik ben van plan dat minstens zo te houden tot oktober.
  • Ik begin ook te beseffen dat ik over twee maanden echt voor een bende studenten sta. Dat is zo verschrikkelijk spannend, want ik begin echt helemaal van nul. Het inwerken is stilaan begonnen (ik heb nog niet zo heel veel info, maar toch al een beetje. En ik weet nu al dat het extreem pittig gaat worden. Maar hopelijk ook extreem boeiend en plezant)
  • Tom zijn maand ouderschapsverlof is bijna voorbij (ja, goeie grap he, zo vallen op de tweede dag van uw maand ouderschapsverlof en dat dan natuurlijk niet meer kunnen inwisselen voor ziekteverlof) en ik ga hem nu al missen. Hij is wel redelijk ambitieus in het volledig terug gaan werken, want autorijden is een no go en met één hand gaat alles een stuk trager. Maar success is no accident, he gasten. (Haha, zo meta Sofie, zo meta!)
  • Er zijn hier fijne plannen met architecten. Ik ben kei enthousiast en ik wil er alles over vertellen en we hadden het bijna allemaal afgeblazen maar gewoon te enthousiast en al. Maar later daarover meer dus, dat is beloofd.
  • We discussiëren wel over water. Ik stel al een paar weken mijn veto, hier wordt geen zwembadje meer gevuld. Mijn lief is niet akkoord, maar voorlopig win ik. Maar het mag dan echt wel eens gaan regen, zo elke nacht tussen 2u en 5u bijvoorbeeld?
  • Ik ben blijven staan de afgelopen weken. Ook al zijn er stiekem heel veel traantjes gevloeid. En ook al kijk ik met een bang hartje naar de toekomst. Er zijn ook goede dingen gebeurd: nog maar eens kei hard beseffen dat die drie gasten het allerbelangrijkste zijn in mijn leven.
  • Maar die twee kleine spookjes hebben we even afgezet bij mijn schoonzus en schoonouders. Want moeder en vader (vooral moeder, ik beken) moet echt eventjes ademen. Anders ging ik misschien niet lang meer blijven staan. Verwerking is a bitch, zo blijkt. En ik was een beetje aan het verdrinken.

  • Er wacht een gigantische to-do-lijst. Maar voor meer dan de helft van de dingen daarop is het officieel te warm (Frank heeft het ook gezegd), dus ja. Beetje loslaten zeker?
  • Nooit verwacht dat 2018 zo een memorabel jaar ging worden. Maar miljaar zeg, het anno is sterk bezig. Ik hoop dat uw zomer alvast geweldig is. Wij doen kei hard ons best om er toch echt iets moois van te maken, dicht bij elkaar.
  • Oh ja, wel niet echt niet superdicht bij elkaar. Want ik slaap voorlopig dus wel nog altijd op de grond.