We zijn al bijna mei en voorlopig is het nog gene vette geweest. De enige drie wettelijke vakantiedagen van 2018 zijn opgegaan aan ziekenhuis én thuisverzorging van de post-operatieve Felix.  Voor veel mensen is mei bovendien een maand waarin je bijna nooit een volledige week moet werken door al die feestdagen. Maar je begrijpt dat in mijn business brug- en feestdagen niet bestaan (en ik ben lang niet alleen, dat weet ik!). Met uitzondering van Kerstmis en Nieuwjaar, heb ik ze de laatste 11 jaar ongeveer allemaal gewerkt. Ik vind dat op zich zelfs niet erg, maar ik droom dezer dagen misschien al eens wat rapper van vakantie. Dat verstaat ge wel.

Om bij mezelf het water al even uit de mond te laten lopen (en als het er bij jou zou uitlopen, dan sorry not sorry), maak ik even een overzicht:

Frankrijk met het gezin

Omdat Basiel bijna naar het eerste leerjaar gaat (say what??), wilden we heel graag nog eens profiteren van een ‘goedkopere’ vakantieperiode. In juni gaan we daarom een weekje naar Frankrijk met Vacansoleil. We gaan deze keer iets verder in de hoop niet opnieuw overspoeld te worden. Omdat ik gigantisch opkijk tegen  de autorit (1100 km – kan iemand mij nu al komen reanimeren?), heb ik wel “geëist” dat we een overnachting inplannen. Van de heenreis heb ik mijn lief kunnen overtuigen, maar de terugreis wil hij per se in één keer doen. Ik heb een zodanige gigantische hekel aan autorijden dat ik bang ben dat die terugreis mijn hele vakantie zal vergallen, dus ik probeer hem nog te overtuigen om dat ook in twee keer te doen.

Zeg Sofie, kieken, waarom ga je eigenlijk met de auto als je dat haat? We zijn hier met vier he, ik doe het echt voor mijn mannen. Die zien dat namelijk wel kei goed zitten. Ons tripje naar Zeeland is vorige zomer ook nogal uitgeregend, dus ze willen verder. En gaan kamperen met het vliegtuig is nogal belachelijk, want je hebt gewoon te veel spullen nodig (om het plezant te houden voor mij, that is) Onze Skoda Octavia Break zat de vorige keer echt afgeladen vol en we hadden niets te veel bij. Behalve dan zwembroeken, want die hebben we met het onverwachte winterweer niet nodig gehad ;).

Waarom opnieuw Vacansoleil? Ik weet dat er mensen zijn die geweldig neerkijken op dat soort ‘georganiseerde en commerciële’ campings. Maar onze kinderen hebben er de tijd van hun leven gehad. En ik voel absoluut niet de behoefte om me in een tent zorgen te maken over het mogelijke ongedierte dat in mijn slaapzak komt gekropen. So sue me voor being a luxury animal: wij gaan voor een stacaravan. Dat is ons geweldig goed bevallen vorige keer, dus geven we het met plezier nog eens een kans. Ik kijk heel erg uit naar het ter plaatse zijn, ik moet mijn hoofd nog rond die twee autoritten krijgen.

 

Wenduine met moeke

Geen grote vakantie zonder mijn favoriete vakantieplek: Wenduine. Misschien daarom dat ik het niet zo goed begrijp dat je twaalf uur in een auto kruipt, als je op drie kwartier rijden ook zee en strand hebt. Ik weet wel dat je iets minder zonzekerheid hebt dan in het zuiden van Frankrijk. Maar die 800km dat we vorige keer getjold hebben, hebben ons alleen maar strontregen opgeleverd, dus ik ben een beetje sceptisch.

Afgelopen weekend waren we toevallig ook in Wenduine en het leek wel augustus. Het was er heerlijk rustig. Maar iedereen die op strand lag, had sowieso maar een paar vierkante centimeter stof aan.  Bakken!

Onze jongens hebben het grote geluk om daar met moeke op vakantie te mogen gaan in de zomer en wij sluiten zoveel als mogelijk ook aan (zodat moeke ook eens vrij heeft, wink). Maar in mijn geval ook omdat ik het zelf gewoon te leuk vind om daar te zijn.

 

Malta met de entiteit

Ons oorspronkelijke plan was om minstens om de drie jaar een paar dagen met ons tweetjes weg te gaan. Maar het zal dit najaar al de derde keer op rij zijn (shame.on.us – not)  dat we er uit knijpen.

Dat is vooral de schuld van mijn moeder, die op het moment dat we net terug zijn al aandringt op onze volgende vakantie omdat ze dan een paar dagen voor Basiel en Felix kan zorgen. Ik besef dat wij daar geweldig veel chance mee hebben.

Maar eigenlijk konden we dus bijna niet anders dan meteen iets nieuws te boeken, alleen maar om mijn moeder een plezier te doen. Het was moeilijk kiezen, maar uiteindelijk is het Malta geworden. We gaan in de herfstvakantie dus het is daar waarschijnlijk geen strandweer meer (zoals nu wel nog het geval was in Mallorca), maar wij zijn al heel blij met een korte broek. Bovendien schijnt Malta geweldig mooi te zijn én hebben wij al een zotte accommodatie geboekt.

Toegegeven, het is een foto uit de oude doos.

En weet je, we zijn eventjes alleen – lovey dovey – romantisch – happy flappy – zonder kinderen, dus zelfs met het rotste weer is dat geweldig plezant voor vier dagen.

_Voor de rest heel veel staycation en amuseren in eigen streek, want we plannen ook nog een verbouwingske_*

En hoe ziet jouw vakantieplan voor 2018 eruit?

 

 

 

*Daarover later meer