Hoewel deze moeder geregeld met haar camera in de vuurlinie staat, heb ik HET moment op je verjaardagsfeestje helaas niet gefilmd. Een goeie reden wel: ik stond op dat ogenblik met deze geweldige verjaardagstaart in mijn handen.

Over de taart en haar bakster later meer. Dat is beloofd!

Over de taart en haar bakster later meer. Dat is beloofd!

Maar jouw blik na de hip hip hoera en het uitblazen van de kaarsjes, daar had ik graag nog driehonderd keer naar gekeken. Hoe je je oogleden neersloeg, knipperde als Bambi en het je zo hard liet welgevallen. Op dat moment riep ook ongeveer de helft van het gezelschap  “Ja hallo, zoon van zijn moeder!”. Dus vergeef me lieverd, ik ben blijkbaar verantwoordelijk voor je showbeestgehalte.

Ik kan niet geloven dat deze dag vandaag al drie jaar achter ons ligt. What a ride it has been. Ondertussen slapen we toch  al een flink aantal maanden weer echt, dus we zullen het niet meer hebben over hoe moordend het was toen jij het kot elke nacht bij elkaar krijste. Sinds we melk van het menu schrapten, hebben we een ander (nachtelijk) kind. En er is misschien zelfs licht aan het einde van de etterendoortunnel. Waarvoor dank. Gelukkig was jij overdag altijd al de schattigheid zelve.

Ik zak in elkaar van verliefdheid als ik weer maar eens ergens tegengeloop en jij heel zachtjes fluistert dat je wel een zoe-tje gaat geven, mama. Je vraagt meestal nog een paar keer waar precies dat kusje moet komen (tot op de millimeter! Belangrijk voor het genezingsproces!) en mikt daarna heel zachtjes een berg kwijl op de tere plek. Instant beterschap, elke keer.

Je bent ook echt een knuffelkind. Voor jou smekende ‘mama, ik wil op je schootje zitten’ zou ik alles laten vallen. Ok, eerlijk is eerlijk, meestal doe ik dat ook. Want hoe kan je dat nu weigeren? Jij bent ook diegene die heel lang tegen ons kan aankruipen om samen een boekje te lezen, een filmpje te kijken of gewoon een beetje te liggen. Als het maar dicht tegen elkaar is.

Maar het is niet allemaal knuffelen, zoe-tjes en liefde. Je bent ook heel erg bezig met het aftasten van je grenzen. Je zoekt ze op, daagt uit en trakteert ons geregeld op een krijsconcert, snottebellen en aangelopen rood hoofd krijg je er meestal gratis bij. Maar lieverd, ik hoop dat je begrijpt dat het voor ons ook niet altijd gemakkelijk is om te weten welke stoel de uitverkorene is (want elke keer anders), hoe het vleesje precies op de boterham gedrapeerd moet worden (want elke keer anders), welk lichtje ’s avonds moet aanblijven (want elke keer anders) en of het yoghurtje deze keer wel geroerd mag of moet worden.

We kunnen niet naast je sterk karakter kijken, maar amuseren ons daar ook meestal geweldig mee. Ook je broer moet wel eens met zijn ogen rollen, maar is tegelijkertijd je allergrootste supporter. Hij kan niet zonder jou en jij kan niet zonder hem. De manier waarop de naam Basieltje van je (nog steeds niet maar wel bijna geknipte) tong rolt, getuigt van een zekere bossy-ness. We moeten daar eerlijk in zijn, jij hebt hier vaak de touwtjes in ander doen. Basiel is bijna drie jaar ouder, maar jij bent kan drie keer feller zijn.

Zo zijn de meeste kindjes ook “baby’s”. Zelfs als ze maar een halve centimeter kleiner zijn: you are calling them “baby’s”. Je kan er zo smalend over doen, terwijl je nog zelf kampt met gigantische tut-verlatingsangst. En van tijd zo groot, maar bij momenten ook nog zo klein kan zijn.

Je kan geweldig goed spelen. Met een doos speelgoed kan jij echt uren zoet zijn. Je zit helemaal in je spel en voert complete toneeltjes op (ok ja, showbeestmoeder pleads guilty again, tis al goed). Je loopt geregeld te leuren met je roze telefoon, en vooral de telefoonrekening richting oma loopt serieus op.

Waar je grote broer een kopie is van je papa, herken ik veel van mezelf in jou. We zijn allebei nogal expressief en houden van – hoe zal ik het zeggen – onze portie aandacht. Ik kijk er ongelooflijk naar uit om je karakter nog verder te zien groeien, je humor zich nog verder te zien ontplooien en je wereld groter te zien worden. Ooh jongen, er staat jou nog zoveel te wachten. Eet het alsjeblieft even gulzig op als je boterhammen met ontituur.

Maar blijf onderwijl wel even kwistig met je knuffels, als het even kan. En met je plezier in het leven. En je liefde voor deugnieterij.

Drie kussen voor je verjaardag allerliefste Fifi

Je mama

xxx