Er was dus echt een tijd dat ik er superstrak op stond. We spreken hier over een kilo of dertien en minstens evenveel jaren geleden. Toen vond ik mezelf _uiteraard_ ook veel te dik en vooral veel te gespierd, terwijl ik nu gigantisch veel geld zou overhebben om er weer zo uit te zien.
Toen de dieren nog spraken (ik schat in 2008 of zo)
Maar er is een tijd voor alles, dat begrijp ik ook wel. Het lichaam van een 18-jarige is vaneigens strakker dan dat van een 34-jarige, maar vermoedelijk zijn ze op hun eigen manier en tijd allebei mooi.
Ik weet dat er van die mensen zijn die bevallen op het moment dat ze er vijf maanden zwanger uitzien en waar je vier dagen later niets meer aan ziet. Stiekem haat ik ze een beetje. Of misschien ben ik stiekem wel gewoon heel jaloers. (Want ok, hier een totaal ander lichaam sindsdien)
De schade na dat eerste kind viel nog mee, maar Basiel was met zijn 3,8kg ook een redelijk standaard modelletje. Aan de bovenkant van de curve, maar toch nog binnen de grenzen van het aanvaardbare. Kind nummer twee was van een ander kaliber, wat tijdens de zwangerschap al voor bepaalde ‘problemen’ heeft gezorgd. Je zou verwachten dat het grote probleem bij een baby van 4,7 kg ligt in het eruit persen van deze massa. Maar aangezien hij er op minder dan twee uur (I am talking the whole delivery peoples, van allerbegin tot einde) uitgefloept is, was dat een droom. Maar hij heeft mijn buik wel maximaal uitgerekt. Aan kind twee heb ik ook striemen overgehouden. Wat op zich nog geen drama is, behalve dat ik gek word van hoe hard dat jeukt!
Deze week was het exact 2 jaar geleden dat ik mijn eerste vastendag deed. Ik ben nog altijd superfan van het systeem en het is anderhalf jaar ook echt prima gedaan. Maar toen kreeg ik een klap in mijn gezicht die ik nog steeds niet echt helemaal een plaats heb kunnen geven, en toen ging het mis. Er kwamen vijf kilo’s bijgeslopen en wat ik ook probeer, ik krijg ze er niet af. Ik voel me daar bijzonder ongelukkig over. En het lijkt ook alsof die kilo’s allemaal beslist hebben dat mijn buik een fantastische verblijfplaats is.
Vanuit de juiste hoek, kunt ge alles camoufleren.
Ik heb dus een buik(je). Van het genre dat je zou kunnen twijfelen of ik 16 weken zwanger ben of gewoon VET. Het is dus wel degelijk dat laatste, VET VET VET. Ik blijf proberen om daar via de geijkte wegen (=sporten en vermageren) iets aan te doen, maar aangezien dat (so far) niet echt succesvol is, wilde ik ook niet bij de pakken blijven neerzitten. Insert corrigerend ondergoed.
(Hieronder een ONGECORRIGEERDE foto. Want dat is maar eerlijk)
Nochtans was het geen liefde op het eerste gezicht. Ik herinner me nog levendig die keer dat ik op een trouwfeest na het voorgerecht naar de wc ben gevlucht om dat ding uit te spelen (had ik gekund, ik had het there and then ook ritueel verbrand). We are talking immens veel jeuk en ingewanden die veel weg hadden van een pot hutsepot. Dat was toen een modelletje dat ik me in de Veritas had aangeschaft. Het stopte ook onder mijn buste en was op duizend manieren geweldig onaangenaam. Fuck dat ik er strakker uitzag, ik kon niet meer ademen!
Ik heb het daarna nog een paar keer geprobeerd met andere dingen, maar het was een opeenstapeling van fiasco’s. Nochtans werd de nood steeds groter, want met die blubber ter hoogte van mijn middel ging het volledig de verkeerde kant uit.
Een paar weken geleden zag ik in de Hema een soort body hangen. Echt sexy is een rij knopen onder je foef niet (doet nogal denken aan een kuisheidsgordel), maar ik dacht ik geef het ding een kans. DE ALLERLAATSTE.
En voila, dat is mijn geheim. Ik ben er ondertussen nog twee gaan bijkopen omdat ik niet kon volgen met de was, en eigenlijk wil ik er nog een paar. Ik draag mijn ‘body’ elke dag. En zonder voel ik me geweldig ambetant (lees: nog vetter en dikker dan dertien zakken patatten).
Als de Hema ook nog even een oplossing kan vinden voor mijn belachelijk hoog BMI, dan wordt het mijn nieuwe BFF.
Is er eigenlijk n manier om dat wat elegant terug toe te doen in de loop van de dag? Ik h ook n aantal bodies, mr dat getrek in het toilet om dat terug toe te krijgen is er meestal te veel aan…
Ik ben redelijk lenig, dat helpt :). Maar het is inderdaad geen lachertje als je naar de wc moet. Zeker niet als je het draagt in combo met een lange broek.
Vervelend, die kilo’s die op verkeerde plaatsen blijven hangen. Je moet eens in de menopauze zitten. Zucht!
Al moet ik wel zeggen dat ik jou ongecorrigeerd lijf nog altijd fantastisch vind!
Zelfde verhaal hier (menopauze kilo’s bovenop de kilo’s die na 2 zwangerschappen blijven plakken zijn) En Sofie, je gigantische blubberbuik zit toch voornamelijk in je hoofd, want je ziet er inderdaad nog super uit! Maar ik moet niet spreken, want ook ik vond mezelf altijd te dik en had torenhoge complexen! Onbegrijpelijk als ik nu foto’s zie van mezelf uit de periode tussen mijn 18 en 28ste levensjaren. Met het komen van de overtollige kilo’s zijn de complexen, raar maar waar, verdwenen 😊.
Hier ook een buikje en ik draag voor feestjes ook corrigerend ondergoed. Elke dag niet. Schijnt best ongezond te zijn voor je lichaam (google maar eens!) en ik denk dat mijn buik nog meer gaat hangen op termijn als ik m altijd kunstmatig ondersteun.
16 weken zou ik je trouwens echt niet geven op die foto’s!
Van dat ding van de Veritas kan ik dat geloven, maar bij dit voel ik echt niet dat ik het aanheb. Het duwt niet of zo. Maar merci voor de tip!
Ok, dan ga ik ook eens langs de hema 🙂 Bij zo’n body zal het vet idd wat meer ‘verdeeld’ worden over de buik ipv samengeperst. En voor de rest gewoon goed rond je kijken: er zijn maar heel weinig mama’s met een keistrakke buik. En die dat wel hebben, hebben weer andere dingen … zoals kleine borsten (zoals mijn zus na 3 kinderen bv, strakke buik/mini A-cup, dus die heeft weer iets anders om ontevreden over te zijn) Nu, leuk vond ik het toch ook niet, toen een oude vriendin naar mijn buik keek en peilde of er nog een derde kwam :-o.
Ik onthoud: Het geheim van een fake platte buik = knopen onder uw foef.
!!!
You made my day 😀
Wedden dat je over pakweg 10 jaar zegt : waar kloeg ik toen over ? Ik zag er fantastisch uit en ik wist het niet ! Vrouwen zijn zo streng voor zichzelf. Wij moeten er toch niet uitzien als kinderen ?
Wat ik jammer vind is vooral dat je een slag gekregen hebt, is ook in andere berichten tussen de lijnen te lezen. Verder vind ik dat lijf perfect zoals het is, maar als jij je beter voelt in het hema-korset: mooi zo!
Corrigerend ondergoed, ik gruwel er nog steeds van. Ik heb hier ook zo iets liggen tot onder je beha en krijg steevast iedere keer dat ik dat aandoe na een uur gigantisch veel buikpijn. Maar ook hier zijn er kilo’s rond mijn buik die maar niet willen verdwijnen dus misschien moet ik dat modelletje van de Hema eens testen. En euh die niet gecorrigeerde foto ziet er nog steeds fantastisch uit hoor!
Valt dat ding ook naar beneden te trekken om bv te geven/te kolven? Then you’re my hero 🙂
Ik ben zo te zien niet de enige maar mijn reactie op de ongecorrigeerde foto was terug naar boven scrollen om te zien of ik het juist gelezen had. Het ziet er allemaal best strak uit vind ik. Shout out aan alle vrouwen: Zie uzelf wat liever
Tja, ik zou geld geven om je lijf van nu te hebben, mag ik dat ook zeggen? Zoals Mie zegt, love your body. Waarschijnlijk kijk je binnen 20 jaar met heimwee terug naar deze mooie meid 😉
Die buik die jij hebt na 2 kinderen heb ik nu al, zonder kinderen :p Toen ik 16 was en 12u per week turnde had ik ook een platte buik. Nu, 10 jaar en een groeispurt later (ik was nogal een laatbloeier), zijn de spieren er nog, maar onder een laagje vet. Het zit in mijn genen en ik trek me er niets van aan. Integendeel: ik weet dat ik bijna niet op mijn eten moet letten om er nog goed uit te zien. Dus ik profiteer ervan nu ik het nog kan. En plakt er later 10kg bij, dan is dat zo. Maar dan heb ik tenminste altijd gegeten wat ik wilde 😉
Ok, ik ga hier twee dingen zeggen die misschien helemaal tegenstrijdig lijken, maar beiden even gemeend en adviserend zijn. Ten eerste, gij ziet er fantasisch uit jong. Bovendien doet ge met dat lijf waar het voor dient en zo goed voor uitziet: bijvoorbeeld genieten van toffe kleren en make up, en het aanwenden voor het allerfijnste wat er is tussen twee mensen die mekaar graag zien, wat ik in een van de vorige, meest zalige blogs ooit (van u en bij uitbreiding in het algemeen) kon lezen.
Maar ten tweede: als ge daar echt mee inzit en u slecht door voelt, zijn er oplossingen. Nu hebt ge er tijdelijke: die body. En dat helpt, doet u beter voelen. Keigoed, en verder moet niemand daarover oordelen, want het doet iets voor U. Trouwens al heel fijn dat ge dat deelt! Mijn tip: weet gewoon ook dat er andere oplossingen zijn, iets definitiever en zonder nadelen van knopen en de was. Helemaal hypothetisch: iemand zonder borsten kan zich veel beter voelen door van die mousse opgevulde bh’s. Het is niet minder “onnatuurlijk” om die operatief te vervangen door iets met hetzelfde effect, maar dan zonder vervelend zittende bh. Enfin, ge snapt het wel. Allemaal puur hypothetisch natuurlijk, een vriendin van mij heeft dat gedaan he… (wink :))
Liposuctie bedoel je? Die operatie waar zo af en toe een vrouw bij overlijdt en waar een heleboel risicos aan verbonden zijn? Zou ik toch niet snel iemand aanraden :).
Ik denk dat veel vrouwen (met twee kinderen of zelfs zonder) heel blij zouden zijn met zo’n klein buikje!
Dat gezegd zijnde: als je die 5 kilo terug kwijt wil: lees The Obesity Code van Jason Fung. Een boek over vasten dat zo fantastisch is dat ik het niet genoeg kan aanraden. Lees het en je begrijpt veel beter waarom vasten werkt (en nee, het is niet omdat je door te vasten minder calorieën eet), waardoor je er flexibeler mee kan omgaan en het nog beter kan doen werken. Read now, thank me later. 😊
Ik stop hier gewoon om te zeggen dat ge knap zijt en ongelooflijk sexy. In de Brugse Poort woont nen gast, ene Brutin. Ge moet het dien ook een keer vragen.
Ik zweer al jaren bij triumph. Mooie corrigerende body en ingewerkte bh. Ik kan niet meer zonder. En dat aan en uit doen went wel 🙂
En idd je ziet er super goed uit. Ik sta zover ik nog kan terugdenken al mijn hele leven op dieet. En na twee kinderen en twee keizersnedes spreek ik niet eens meer over een buik maar over een flap. 🙂 ik heb er al over nagedacht om hem te laten wegsnijden maar mijn triumphke verbergt hem prima.
Did you ever realize how much your body loves you? It’s always trying to keep you alive. It’s making sure you breathe while you sleep, stopping cuts from bleeding, fixing broken bones, finding ways to beat illnesses that might get you. Your body literally loves you so much. It’s time you start loving it back.