Eigenlijk wil ik al maanden een outfitpost maken over de jongens. Misschien zelfs eerder jaren. Maar het is er gewoon nog nooit van gekomen. Nochtans vind ik kinderkleren de max. En vind ik het belangrijk dat ze er leuk bijlopen. Nu lijkt het natuurlijk alsof ik het idee helemaal steel van Romina, maar ik zweer dat het niet zo is. Trouwens, de outfits van haar dochter en de foto’s ervan zijn duizend keer beter dan die van mij. So she wins anyway.
Ik kan hier wat met excuses staan zwaaien, maar outfitfoto’s van actieve jongens zijn gewoon een moelijke zaak. Dat komt omdat mijn gasten er doorgaans ongeveer vijf minuten proper en netjes uitzien en in die korte tijdspanne liever andere dingen doen dan poseren. En als ze wel op de foto willen, krijg je de gekke bekken er gratis bij.
Het was dus praktisch nogal moeilijk. Bovendien hebben we hier op dagelijkse basis nog grote boodschap-ongelukjes bij Felix. Het is een klein mirakel als hij na school nog dezelfde kleren aanheeft als bij vertrek ‘s morgens. Meestal draagt hij om halfvier combinaties en (reserve)kleren waarmee ik amper naar huis durf te wandelen.
Ik heb al vaak geprobeerd om in de chaos foto’s te nemen, maar dat is ongeveer elke keer mislukt. Ik kon deze post daarom nog jaren uitstellen, maar van vijgen na Pasen is nog niemand beter geworden. Toen een vriendin die hoogzwanger is van haar eerst zoon onlangs vroeg waar ik de stoere outfits van mijn boys meestal scoorde, wilde ik echt niet meer wachten. Dus voor de vreselijke foto’s: sorry. (En ook not sorry, het is hier altijd nogal real life, de foto’s zijn van dezelfde aard.)
Basiel is het afgelopen jaar zo hard gegroeid dat ik shopgewijs amper kon volgen. Broek kopen, broek wassen, broek bij de volgende ronde water in de kelder: dat is hier echt gebeurd. We zitten ook met een knie-verwoester. Ongeveer elke broek heeft na drie minuten gaten ter hoogte van de knieën. Dat gebeurt zowel bij dure als bij goedkope broeken, dus ik weiger nog veel geld te betalen.
Hoera ook voor neefjes die een beetje ouder zijn. De stukken waar Mathis uitgegroeid is, komen deze kant op. Basiel vindt het geweldig dat hij dingen mag dragen van zijn grote held en zo krijgen ze een heerlijk tweede leven. Win-win. Broeken geraken meestal ook niet to hier, dus ik vermoed dat dat van die knieën een algemeen jongensprobleem is.
Ik probeer ook flink te zijn en Felix in de oude kleren van Basiel te stoppen, maar ook daar duiken vaak ‘problemen’ op.
- Ten eerste: als baby waren de hespen van Felix zo indrukwekkend, dat hij in bijna geen enkele broek geraakte van Basiel.
- Ten tweede: ook al zit er maar 2 jaar en 8 maanden tussen de jongens, soms is mijn smaak te hard veranderd. Merken waar ik vroeger helemaal voor viel, vind ik nu soms gewoon…lelijk.
- Ten derde: het gaat niet zo vlot met de kaka-zindelijkheid, dus al zijn kleren moeten tegen een serieus stootje kunnen. Want worden zot gewassen, en op hoge temperatuur.
Insert betaalbare kinderkleding. Daarvoor ga ik vooral naar JBC, H&M, Zara, Sissy-Boy en Hema. Af en toe ga ik wat gekker met Someone, Ba*ba, Emile et Ida, Petit Filou, Sproet en Sprout of Molo. Maar vaker droom ik daar gewoon van, omdat het geld jammer genoeg niet op onze rug groeit.
Aangevuld met spullen die we krijgen, hebben beide jongens een goed gevulde toffe kleerkast. En toch slaagt Felix er geregeld in om helemaal zonder broeken te vallen (leve de pyjamaredding!). We blijven hopen op een (snelle) sluitspierklik.
Als er trouwens een soort hoogsensitiviteit bestaat voor kledij, dan heeft Basiel dat absoluut. Elke dag drama omdat hij schoenen moet dragen DIE VERSCHRIKKELIJK ZITTEN, omdat een broek kriebelt of net niet. Overal moet ik de labels uitknippen. Hij rolt standaard ook elke broek en trui op, want ‘anders zit dat niet goed’. In de winkel is het nooit een probleem, maar als hij het daarna thuis moet aandoen wordt hij ongeveer gek.
Echt gek, over alle mogelijke kledingstukken. Ik verlang nu al naar de tijd van korte broeken en sandalen.
Daarom, en om andere evidente redenen.
als je zou lezen over hoogsensitiviteit dan zou je zien dat wat je beschrijft over Basiel zijn kledingvoorkeur één van de grote punten is waaraan je het kan merken bij kinderen 🙂 (zo ontdekte ik het ook bij Tiemen en daarna vielen alle puzzelstukjes samen).
veel courage met de number two accidentjes ook (heb hier net hetzelfde probleem met de dochter)
Ik heb er helaas al veel over gelezen. En ik ben vrij zeker dat Basiel hoogsensitief is. Maar na het boek van Fleur ben ik gigantisch in de war. Zij heeft het precies over een andere hoogsensitiviteit. :/
Hier drie hoogsensitieven in huis, en mijn ervaring is ook dat niet iedereen het op dezelfde manier heeft. Zoon is vb heel empatisch, heel gevoelig aan drukte, overprikkeling. Dochter is bvb gevoelig aan lawaai, heel emo, moeilijk over kleren ook, een echte piekeraar. Ik zou eigenlijk het weer eens moeten bekijken, heel lang geleden dat ik nog eens de checklist van Elaine Aaron zag. Want naarmate de kinderen groter worden, worden een aantal dingen toch duidelijker.
dat gevoel had ik ook….
ha, qua tip voor goedkope(re) kledij: Orchestra. daar hebben wij toentertijd heel veel gekocht. Kwaliteit niet super; maar goed genoeg om dat rondje knieënkapot door te komen. Wat die knieën betreft same hier, wij kochten op een gegeven moment een wandelbroek van de decathlon; en die hebben het wonder boven wonder allemaal overleefd… geen enkele kapotte knie! Voor mij dus sowieso een aanrader. Hij draagt ze nu al een jaar of 6 (uiteraard in alle mogelijk maten); maar blijft een favorietje. Vooral omdat het een afritsbroek is; die dus alle seizoenen door gedragen kan worden 😀 . De kleuren zijn niet altijd top; maar ‘t gaat over deze: https://www.decathlon.be/nl/p/afritsbare-wandelbroek-voor-jongens-hike-900-zwart/_/R-p-128305?mc=8355995&c=BRUIN_BEIGE . Momenteel in einde reeks (ik vermoed gezien het seizoen); maar loont wel de moeite om eens uit te testen.
Ik denk dat ik veel liever een broek met kapotte knieën heb eigenlijk, dan die broek *gaatnuvlugergensonderduiken*
lol, ik moet nu eerlijk toegeven dat deze versie niet de versie is die wij thuis in huis hebben ;). Vind die ook niet mooi *gniffel*.
Mocht je nog geen lid zijn, ik kan je wel een hoop tweedehandsgroepjes aanbevelen voor kinderkledij. Ik koop veel van de merkkledij tweedehands, en als ik het nieuw koop, probeer ik het daarna te verkopen. Op die manier probeer ik het betaalbaar te houden, lopen ze toch in leuke kleren rond en is het allemaal veel duurzamer dan kleren van 2 euro te kopen made in Bangladesh.
Natuurlijk, in uw geval, voor broeken, is dat geen optie als ik zo lees.
Verder heb ik ook zo’n hooggevoelig kind als het op kleren aankomt. Truien, jassen, ze mogen maar tot halfweg haar buik worden dichtgeritst of dichtgeknoopt want anders irriteert dat haar hals. Een sjaal zal ze altijd weigeren te dragen. Dat kind in een broek krijgen is ook geen sinecure. En ja, alle labeltjes irriteren, mouwen zitten nooit goed, kousen zitten niet goed…
Ik koop veel tweedehands, maar ik vond dat als baby wel gemakkelijker dan nu. Ze verslijten het gewoon helemaal. Doorverkopen is dus inderdaad geen optie meer. Jammer!
Ik hoop heel hard dat de juf van mijn instappertje vraagt aan de nietzindelijke kindjes (ook al is t alleen voor kaka) om gewoon een pamper te dragen. Want hygienisch is dat toch niet echt voor de anderen? Elke dag in de klas in de broek kakken? 🙂 risico op terugval voor pipi zou ik er maar bij nemen… liever dat dan de “broekkakker” vd klas te zijn. Maar das mijn mening 🙂
(Dochter 1 had hetzelfde probleem hier dus ik ben ervaringsdeskundige. Die was ook veeeel vroeger zindelijk qua pipi)
Fan vd DUDE outfit btw!
Goh, ik zie het verschil niet zo tussen kaka in de onderbroek of in een pamper tenzij je standaard kiest voor te kleine onderbroeken waardoor één en ander op de grond terechtkomt? Opkuisen moet de juf alleszins in beide gevallen…
En bij het hele zindelijkheidsproces zijn ongelukjes nu eenmaal onvermijdelijk, dat geldt net zo goed op crèche, wanneer je zelf onderweg bent,… Ik vertrouw er wel op dat de juf op een correcte en goede manier orde op zaken stelt in haar klas na een ongelukje.
De andere kindjes hebben er geen last van hoor. Kaka in de broek laat geen sporen na (behalve die ene keer dat ie er uit gevallen is, die vergeten we even). Wij hadden grotere incidenten met een overvolle pamper eigenlijk :). Hygiëne in de kleuterklas, dat is toch net uitgevonden om hun immuunsysteem op te krikken ;)?
Oh, courage met de kaka-ongelukjes nog steeds… Hier lijken die nu toch eindelijk voorbij, zo’n 3 maanden na de pipi-zindelijkheid *hout vasthouden* Hopelijk maakt Felix de klik ook snel!
Nog een tip voor goede kwaliteit, betaalbaar en over ‘t algemeen leuke jongenscollecties: Next en Marks & Spencer 🙂
Name it en Tumble n dry zijn mijn favoriete merken voor de jongens 😀
Nog een tip voor goedkope jongensbroeken: c&a Kinderkledij is er beter dan die voor volwassenen
En voor de merkkledij: kleertjes.com Hier zijn heel vaak en vroeg kortingsacties en ook outlet van vorige seizoenen
Ik vind de kwaliteit van C&A eigenlijk ook goed. Ze hebben heel veel dat ik niet mooi vind (lees: lelijk) maar wat zoek- en snuisterwerk levert meestal wel wat op.
Ik vind c en a oo heel goed. En voor de onderbroekjes zeeman.
Jeans met versterkte knieën ui de hema. Ik vind deze broeken hun geld meer dan waard. Nadat mijn jongens er waren uitgegroeid zijn de broeken zelfs nog richting neefjes gegaan.
https://www.hema.be/nl/winkel/kind/kinderkleding/kinderbroeken-jeans/jongens-regular-fit-broek-(30708610)?color=denim
Dat zag eruit als een oplossing voor mijn dochter. Maar helaas: alleen jongens spelen blijkbaar op hun knieën. Zucht.
yep knieën is algemeen jongensbroekenprobleem denk ik. Is daarom een broek met kniegaten niet ontzettend hip als kleuter?
Mijn man is bij ons de shopper van dienst en hij kleedt onze jongens volledig in GAP. Ze lopen meestal in jeans en een sweater, maar ‘k vind ribfluweel en een gebreide trui ook ontzettend mooi.