Blijft mijn plaat serieus hangen, maar het energiepeil zit hier nog steeds onder nul. Ik heb het echt heel lastig, vaak gewoon om de dag door te komen. Mensen vragen geregeld of Felix nu wat beter slaapt. En hoewel het antwoord zeker ja is (een vette hoera!), blijven ongestoorde nachten heel zeldzaam. Dat is op zich niet zo erg, maar we hebben echt geen enkele reserve. Het lijkt alsof die anderhalf jaar op overlevingsslaap nu pas echt toeslaan. Of zou het toch komen omdat mijn wekker om 3u41 afgaat? Ik ben nochtans heel flink en braaf. De kippen denken zelfs nog niet aan hun stok als ik al in mijn nest lig. Meestal ben ik voor 19u al in half-comateuze toestand. Ge hoort het, mijn leven is kei rock-‘n-roll *roloog*
De meeste avonden moet ik dus aan mij laten voorbij gaan, maar gelukkig staan daar geweldige ochtenden tegenover. Ik speelde met het idee om eens een foto-overzicht te maken van alle bekende mensen die ik de laatste maanden al ontmoet heb, maar ik vind dat nu precies toch wel een beetje starfuckerig. Al ben ik natuurlijk stiekem nog altijd het meisje dat een plakboek/knipselmap zou willen maken van alle BV’s die ik al ontmoet heb. Moest je de 10-jarige Sofie gezegd hebben dat ze elke week een babbeltje zou slaan met iemand uit de boekskes, ze had u scheel uitgelachen. Of wreed pijn gedaan, omdat ge zo hard niet moogt lachen met grote dromen. Geen collage dus, maar afgelopen maandag deed ik wel van matching outfits met de vorige Mol/Slimste Mens ter Wereld. Wou ik toch effe zeggen. Hij weet trouwens niet wie het nu is. Ik denk Robin. Of Davey. Of Eline. Of misschien Annelies? – Op wie zou jij je geld zetten?
Ik heb ook de offertetrein voor een nieuwe voordeur in gang proberen te duwen. Ik zeg proberen, want blijkbaar is de opdracht voor de meeste ramen- en deurenbedrijven niet interessant genoeg om te antwoorden op mijn mails. Ik ben al wel eens een keertje opgebeld, maar daar knap ik een beetje op af. Ik regel zo’n dingen in eerste instantie liever via mail. Of maakt mij dat een lastige, verwaande klant? Enfin, ik loop nu overal voordeuren te fotograferen, waarvoor mijn excuses. Maar het zal iets in deze stijl worden vermoedelijk. Als de voordeurmannen wakker worden, that is.
Terug naar slecht nieuws. Want alsof het nog niet erg genoeg was dat ik iedere dag op een rode kast van zeven meter lang moet kijken, heeft mijn lijf beslist om nog eens van psoriasis guttata te doen. Rode druppelvormige vlekken, all over the place. Terwijl ik rood niet eens een mooie kleur vind. De eerste uitbraak dateert van de zomer van 2015, deze nieuwe opstoot maakt van mij een chronische patiënt. Oorzaak: stress en vermoeidheid. Allez nu, daar heb ik nochtans helemaal geen last van *roloog*. (Ik zou het liefst eventjes van peuterpuberteit willen doen, maar dat is not done als 33-jarige zeker?)
Basiel heeft trouwens een nieuwe hobby: met moeders telefoon rondlopen en foto’s nemen. Eigenlijk is het geweldig interessant om te zien welke details hij vastlegt. Ik neem het er graag bij dat ik daarna gemiddeld 150 plaatjes moet wissen om ervoor te zorgen dat mijn geheugen niet ontploft.
In een poging het energiepeil op te krikken, probeer ik trouwens wel twee keer per week mijn loopschoenen aan te trekken. Ik kan het zelf nauwelijks geloven, maar ik loop tegenwoordig echt vlotjes 10 km. Ik vind vertrekken nog altijd verschrikkelijk, maar achteraf voel ik me duizend keer beter. Ik ben een slak in vergelijking met de meeste lopers, maar het kan me (voorlopig) geen reet schelen. Ik heb er deugd van, dat is wat telt. En om het nog wat zotter te maken, staan er al drie ‘wedstrijden’ gepland: de havenloop (bike&run met mijn lief), dwars door Brugge (15km!) en de Gentse stadsloop. En ik zie dat allemaal zitten!
Net zoals de lente trouwens. Niet normaal hoeveel deugd die zon doet. Mijn gasten zijn er ook klaar voor.
Ze moeten alleen nog leren om iets minder enthousiast te kijken.
Zoen!
Hey Sofie. Mijn dochter was ook een hele slechte slaper. Ik kreeg mijn zwaarste klop ook maar op het moment dat ze iets beter begon te slapen. Niet alleen fysiek maar ook mentaal. Dus misschien is het bij jou ook wel zo. Ik duim voor nog betere nachten en meer zon, dat doet iedereen deugd.
Dikke knuffel Sofie en kei tof dat ik jou en Stefaan eens in het echt mocht zien (ik werd er letterlijk verlegen van dus ben ik maar netjes verder mijn job gaan doen, maar vond het stiekem KEI tof!) . Ik ben natuurlijk geen dokter, maar misschien mis je gewoon zoals vele mensen nu wat extra vitamine D, zonlicht dus. We komen uit een donkere winter en je gaat vroeg slapen, staat altijd op als het nog donker is om ons letterlijk te verblijden met een fantastische ochtendschouw en misschien kom je ook overdag niet heel veel buiten? Ik heb vorige week met een half oor op tv gehoord dat minder goed slapen ook als oorzaak kan hebben aan een tekort aan rechtstreeks dag/ zonlicht overdag. Je zou elke dag een half uur minimaal echt buiten in het zonnetje moeten vertoeven en dat zou je slaapcyclus en goed slapen bevorderen. En van extra vitamine D wordt je goed gezind. Echt respect voor je loop kilometers! Naar het schijnt hebben zelfs sportmensen het moeilijk met beginnen. Dus.. Kop op!
Zelf neem ik al een paar jaar samen met mijn kleuter vitamine D in. Het vreemde is dat ik recent nog eens de bijsluiter las en daar stond dat het in principe niet nodig is voor volwassenen. Maar ik herinner me toch dat een dokter me zei dat het eigenlijk zelfs aan te raden is voor volwassenen.
(om het niet te vergeten, doe ik het nu gewoon altijd voor het tandenpoetsen bij mijn kleuter, dat is echt de truc om eraan te denken)
Enfin. Ik heb geen flauw idee of dat me nu fitter maakt, maar feit is wel dat ik deze winter helemaal niet zo erg vond.
Meer dan genoeg vitamine D denk ik :). Als kindjes of een wekker mij niet storen, slaap ik geweldig goed. Goed slapen is het probleem niet, helaas. De mogelijkheid om te slapen en te rusten zijn er gewoon niet 🙁
ps : geweldige foto’s!
Toch nog een vrolijke post geworden, ondanks het lage energiepeil. Helaas erg herkenbaar. En 2 jaar en 4 maand slapeloze nachten zitten er hier ook voor iets (veel) tussen vermoed ik. Nog steeds geen idee waarom het slapen zo moeilijk gaat soms. Ik denk dat ze te veel te verwerken heeft of zo…
En nu de lente er is vindt de oudste het ineens nodig om om 6u aan mijn bed te komen zeggen dat het al licht is. Ik ga dus ook maar lekker saai seffes al in mijn bed kruipen. En ik moet geen ochtendshow doen, hé.
Haha, die laatste zin. 😀 😀
Hahahaha, het enthousiasme spat er inderdaad vanaf 😂 Ik ben er trouwens van overtuigd dat Annelies de mol is!
Ondanks de vermoeidheid toch nog een tikkeltje energie over om te bloggen en het is ene leuke post geworden! 🙂
Dat van die werkmannen: I hear you! Vorig jaar lieten we onze boven renoveren (gyproc en van die toestanden) en amper één iemand vond het de moeite om ons terug te contacteren.
Voor ons dak (heel soms (ongeveer 3 keer per jaar?) regent het binnen) krijgen we al helemaal geen antwoord meer…
Wie runt nu in godsnaam een zaak op die manier?
Emil loopt ook de hele tijd foto’s te trekken met mijn telefoon, verbazingwekkend welke dingen hij allemaal fotografeert 🙂
Goed dat je blijft lopen, dat geeft zoveel energie hé! See you in Brugge in mei! 🙂
Ik heb psoriasis op mijn hoofdhuid, ook heel vervelend, en dat komt op wanneer ik moe ben of me opjaag… Ik heb er dus redelijk vaak last van. Niet echt plezant hé.
Xxx
Hey Sofie, een tip voor je voordeur : ga met je foto’s naar een showroom van een deurenfabrikant en spreek daar iemand aan – mogelijks vind je je goesting in hun assortiment of cataloog, dan ken je meteen ook de prijs en kan je een afspraak maken voor een opmeting. De onze komt van http://www.vanpeteghemhout.be en een beetje verder heb je http://www.engelsnv.be (beiden op de Antwerpse steenweg tussen Lochristi en Lokeren). In de directeurswoning in de tuin van Engels is er trouwens een heel leuk lunchrestaurant met de toepasselijke naam ‘Raam’ 🙂 Bij dit soort bedrijven werken info aanvragen per mail inderdaad niet zo vlot…
Succes ermee !
boeho voor de psoriasis. en alles wat daar ze oorzaak van is. zolang je die droomjob maar niet opgeeft, want ik weet dat dat net is wat jou energie geeft. Nòg vroeger in bed kruipen is waarschijnlijk not done? Goeie moed!
Slaaptekort is iets dat zich opbouwt over verloop van tijd. Je moet het achteraf inhalen. Als je twee weken slecht slaapt, kom je er niet met één nachtje uitslapen. Gelukkig moet je maar ongeveer 30 procent van de gemiste slaap werkelijk terug inhalen, maar als je een groot slaaptekort hebt, moet je dus rekenen op heel wat goede nachten voor je echt terug op je plooi bent. Mijn dochter begon na vijf maanden met nog maar één keer per nacht wakker worden, een hele verbetering, maar het heeft nog wel een dikke maand geduurd voor ik zelf ook weer het gevoel had min of meer uitgeslapen te zijn. Het slechte nieuws is dat het bij jou nog langer zal duren, het goede nieuws is dat je in elk geval aan de inhaalbeweging bezig bent…
Ondanks laag energiepeil toch leuke blogpost. Veel moed en ik hoop dat je vriendinnenweekend je deugd heeft gedaan!