En hoe gaat het nog met dat 5:2-dieet? Goed, danku. Al noem ik het liever een levenswijze dan een dieet, want voor mij is dit de sleutel om mijn gewicht onder controle te houden. Veel mensen zouden geweldig teleurgesteld zijn dat er op een halfjaar tijd ‘maar’ 6 kg is afgegaan, maar ik ben daar zot content mee. Omdat ik nog geen halve minuut het gevoel heb gehad dat ik op dieet ben en dingen moet laten.Win-win.
Voor de vakantie had ik mezelf als doel gesteld om niet bij te komen, en dat is perfect gelukt. En geloof mij, ik heb bij momenten het vreetvarken uitgehangen. Maar ondertussen begint het echte leven weer (bummer) en ga ik rustig proberen om de volgende 6kg er af te krijgen. Ik zou dat graag zien lukken tegen dat het boek van Lien uitkomt (11 oktober), maar het zou ook kunnen dat het pas tegen Kerstmis is. Of misschien nog later. En eigenlijk maakt het ook niet zoveel uit. Want het voelt allemaal heel gezond en haalbaar, en ik zit redelijk goed in mijn vel. Ik zou over the moon zijn met een nieuwe voordeur op de weegschaal, maar dat duurt nog minstens 4kg. En geen stress of druk is het motto van deze levenswijze. De enige grens is: niet bijkomen. Afvallen mag altijd.
Ik ben dus nog altijd een gigantische fan van 5:2 (does it show?)en eigenlijk wordt het alleen maar erger. Maar ondertussen krijg ik ook wat vragen over hoe dat nu zit met diëten en borstvoeding. Want het is toch wel wat met deze wereld he. Langs de ene verwacht ‘men’ dat er amper een paar weken na de bevalling niets meer te merken is van een zwangerschap, langs de andere kant gaan mensen meteen op hun achterste poten staan als je ‘diëten’ en ‘borstvoeding’ in dezelfde zin durft uit te spreken. De fabelcommissie roept nogal graag dat je dat beter niet doet omdat er dan afvalstoffen in je melk terecht komen. Tegelijkertijd wordt borstvoeding wel aangeprezen als de meest natuurlijke manier om je zwangerschapskilo’s te doen wegsmelten. Een vat vol tegenstrijdigheden, dus hoe zit het nu echt?
Eerlijk duurt het langst. Lien was ook niet bepaald enthousiast toen ik het 5:2-dieet wilde uitproberen, precies omdat ik borstvoeding geef. Maar nadat ik navraag had gedaan bij o.a. La Leche League, kreeg ik toch groen licht van de goeroe (zo noemen wij haar al lachend, maar het is wel zo. Dankzij haar heb ik voor het eerst in mijn leven iets gevonden dat lukt en dat me echt bevalt. Nu toch al een paar maanden, langer dan ik eender welk ander dieet ooit heb volgehouden). Mag je diëten bij borstvoeding? Ja.
Toch wil ik graag een paar kanttekeningen maken bij de combinatie. Zoals altijd, kan een portie gezond verstand geen kwaad. Het is niet de bedoeling om deze levenswijze aan te vatten als je nog meer dan de helft van de nacht wakkker bent, je geknipte en genaaide snee nog pikt en je nog even niet weet hoe andere mensen er in slagen om een douche te nemen. Ik ben zelf begonnen met 5:2 toen mijn jongste zoon een jaar werd, dus pas op maand 12 van de borstvoeding.
Ik ben van het principe dat een vrouwenlichaam negen maanden ‘op’ gaat, dus ook negen maanden de tijd moet krijgen om weer ‘af’ te gaan. Het is uiteraard altijd een goed idee om gezond te eten en gezonde keuzes te maken, maar strenge diëten zijn niet aan te raden in deze periode. Zeker niet in de periode dat je exclusief borstvoeding geeft (doorgaans de eerste zes maanden). Je hebt gewoon andere dingen aan je hoofd op dat moment, met als prioriteit dat er een baby vertroeteld moet worden. Eigenlijk zijn strenge diëten zelden aan te raden, maar dat is een andere discussie.
Een crashdieet zou ik bij borstvoeding dus zeker niet aanraden. Te veel en te snel afvallen kan namelijk een negatief effect hebben op je productie. Maar het goede nieuws is dat 5:2 helemaal geen crashdieet is. Het is een levenswijze die goed vol te houden is en perfect te combineren valt met borstvoeding in een later fase: ik ben het levende bewijs! En hoewel het in het begin soms iets sneller kan gaan met afvallen, zit je gemiddeld op een halve kg per week met 5:2. En dat is volledig veilig met borstvoeding!
Maar hoe zit het eigenlijk met die afvalstoffen, komen die niet in je melk terecht als je gewicht verliest? Ten eerste is borstvoeding geven de meest natuurlijke manier om zwangerschapskilo’s te verliezen, dus gevaarlijk is het zeker niet. Ten tweede krijgt een baby afvalstoffen – of milieuverontreinigende stoffen – al mee in de baarmoeder. Daarbij is het zo dat het eerste kind van een vrouw de grootste portie krijgt. Bij elk kind dat daarop volgt, neemt de hoeveelheid af. En het is inderdaad zo dat bepaalde milieubelastende stoffen ook worden doorgegeven bij borstvoeding. Hoe langer de borstvoeding duurt, hoe meer de belasting in de moedermelk daalt.
Dat weten we, omdat milieubelasting bij de mens gemeten wordt via moedermelk. Daar zit namelijk vet in, waarin die vervuilende stoffen zich verschansen. Bij dieren neemt men gewoon stalen van het vetweefsel, bij de mens onderzoekt men – omdat het zo toegankelijk is – moedermelk. Af en toe is er dus wel eens een krantenkop ‘dat moedermelk milieuvervuiling bevat’. Dat is geen leugen pur sang, maar je weet nu dat het komt omdat de metingen bij moedermelk gedaan worden, terwijl de milieuverontreiniging natuurlijk OVERAL zit. En het gaat hier niet over de voordelen van moedermelk, maar je begrijpt dat de andere voordelen van moedermelk zo groot zijn dat de krantenkop in het niets verdwijnt.
De meeste vrouwen verliezen de eerste maanden spontaan wat kilo’s, dus vermageren is absoluut niet schadelijk voor je kindje. Als je je niet goed voelt in je vel en je wil er wat aan doen, dan denk ik dat er geen betere manier bestaat om gewicht te verliezen op een gezonde en veilige manier dan met 5:2. Het enige waar ik wel op zou letten is dat je genoeg drinkt. Ik drink op vastendagen sowieso heel veel water, maar ook borstvoeding heeft baat bij genoeg vocht. Niet omdat je anders niet genoeg melk zou kunnen maken voor je kindje, wel omdat je ontlasting er anders misschien niet zo heel vlot doorkomt. Water, water, water en de 500 kcal komen later.
Ik geef ondertussen al anderhalf jaar borstvoeding aan mijn jongste zoon en ik combineer dat ongeveer een halfjaar met 5:2. Ik val rustig af, ik voel mij goed in mijn vel, mijn melkproductie lijdt er niet onder. Maar ik wil ook echt een pleidooi houden voor contentement met je body. Een zwangerschap vraagt veel, dus neem je tijd. Pas als alles weer op zijn plooi is, kan je beginnen nadenken over je lijn. De eerste maanden stel ik dus voor dat je je op je baby concentreert, maar als je daarna nog borstvoeding geeft en graag wil overstappen op 5:2, dan wens ik je vooral heel veel succes. Komt helemaal goed joh!
Ik combineer 5:2 trouwens ook met sport, ik loop ongeveer twee keer per week. En als je vond dat ik er geweldig uitzag, dream on. Ik zit steeds met een BMI in de categorie ‘overgewicht’ (25.43 om precies te zijn), maar een cijfer is ook niet alles. Daarom een foto van mijn lijf. Met verschrikkelijk veel mindere kantjes, maar ook met trots. Want het heeft twee fantastische wezens op de wereld gezet, produceert nog altijd melk voor de jongste en doet me niet (langer) alle drie kwartier in tranen uitbarsten. Met nog eens 6kg er af zou ik wel een gezond BMI hebben en dat is absoluut mijn streefdoel, maar zo kan het ook al wel. En vaneigens dat ik mijn buik in trek, ik ben ook niet gek he?
Ik probeer content te zijn met wat ik heb. En dat gezond te reguleren met 5:2. Dat hier tonen, is daarbij een grote stap.
Voor al je andere vragen wijs ik je vanaf 11 oktober heel graag door naar de boekhandel. Want dan ligt dat fantastische boek eindelijk in de winkel!
(En ik mag dat zeggen, want ik heb het al mogen proeflezen)
PS: Als je nog vragen hebt, kan ik je op aanvraag wel de artikels bezorgen waarop mijn uitleg gebaseerd is.
Dat boek schaf ik mij aan. Ik vind trouwens dat je er fantastisch uitziet en dikke chapeau dat je het lopen zo goed volhoudt! Bij mij zit dat momenteel in een gigantisch dipje…
Ik snap niet dat jij overgewicht zou hebben, want ge ziet er supergoed uit!
Zot dat jij een te hoge BMI hebt! Lijkt helemaal niet zo..
Mijn vriendin heeft anorexia gehad en ik had het met haar over het 5:2 dieet. Het leek haar heel gevaarlijk om openlijk te vasten in het bijzijn van je iets grotere kinderen. Ik zie me met dat dieet ook nog beginnen, maar dan wel stiekem. Want als dochterlief de boodschap krijgt dat twee dagen per week nauwelijks iets eten normaal is … tja, dat lijkt me een ideale kweekvijver voor eetstoornissen. (stel je een meisje van 14 voor dat onzeker is over haar nieuwe rondingen, aan de eettafel, met boterhammen voor zich, en daarnaast een mama die niks eet…)
Ik kan mij moeilijk voorstellen dat dat opvalt dat je vast. Als je dat niet luidop zegt, dan is dat goed mogelijk dat niemand dat merkt. Zeker als je ‘s avonds wel een bordje vult met de bovengenoemde 500kcal en dus vooral aan het vasten bent op je werk.
Je kan dat inderdaad stiekem doen en ‘s avonds een bord eten als de anderen dat doen. Maar in vakantieperiodes? En bij het ontbijt? Pubers hebben alles snel door … zeker wanneer ze zelf in de ban zijn van hun figuur en wat ze eten. En je moet er dan wel echt over zwijgen… Lijkt me niet zo simpel maar als je ziet wat eetstoornissen kunnen aanrichten, wel zeker iets om bij stil te staan.
Ik heb datzelfde probleem ook met een 9-jarige dochter in huis, die nu al probeert ‘gezonde’ keuzes te maken, en niet te veel te snoepen. Dus ik weet niet welke uitleg ik moet geven als ik ‘s middags oversla (ik eet ‘s morgens licht ontbijt en ‘s avonds op vastendagen). Ik wil haar ook niet het signaal geven dat ‘niet eten’ ok is, op die leeftijd kunnen ze dat niet kaderen. Dus ik probeer de vastendagen te plannen op dagen dat ze het niet ziet. Pubers zullen dat wellicht sneller door hebben …
En als we nu gewoon eens alles eten met mate en elke dag evenwichtig? Snap eigenlijk niet wat hier toch zo moeilijk aan is voor veel mensen.
5:2 hype… this too shall pass 🙂
Awel, niet akkoord dus he. Want in theorie is dat allemaal mooi, maar in de praktijk blijkt ‘met mate en evenwichtig en gezond’ eten gewoon niet te lukken. Voor heel veel mensen. En dit wel…Het is helemaal geen hype. Je zal het boek moeten lezen, maar er zijn nog heel wat andere gezondheidsvoordelen aan vasten. Eigenlijk slaat dat helemaal nergens op, dat we elke dag drie maaltijd en tussendoortjes eten. Ons lichaam heeft dat helemaal niet nodig, dat is ons zo aangeleerd. Jij hebt waarschijnlijk goede genen dan, of geluk, want mij lukt het niet om een gezond gewicht te hebben met ‘opletten’.
Ik heb er al veel over gelezen (Michael Mosley) maar blijf het een slecht signaal vinden, zeker naar opgroeiende kinderen toe.
Boeiend dat je dat zegt, want argument om uit te leggen dat babytjes heel frequent (kleine) voedingen nodig hebben is soms wel dat je als volwassen ook best 5-6 (kleine) voedingsmomenten nodig hebt en dat je dus van een piepkleine baby geen schema met flesje om de x uur kan verwachten.
Zit je dan telkens het aantal caloriën te tellen?
500 lijkt mij bijzonder weinig. Fruit en groenten, mag dit wel?
Je vindt alle uitleg bij eerder blogs van mij over het thema, of op http://www.lienweb.be. 500 kcal is idd heel weinig, maar dat is net the point. Ik tel nooit kcal, ik eet gewoon ‘s avonds 1 maaltijd met zoveel mogelijk groenten en iets van vis of ei. Supersimpel!
Zo doe ik dat ook. Ik eet heel de dag niet en ‘s avonds een bord met wat het gezin eet. Maar ik let erop dat ik vooral groenten opschep. Mijn kinderen (lagere school) hebben niets door en het gaat goed
Ik heb geen dochters (helaas), maar ik begrijp het probleem wel. Al denk ik langs de andere kant: zij begrijpen toch ook wel dat je je niet laat gaan met taartjes, snoepjes, drie borden avondeten? Dat gezond eten belangrijk is? Als je deze levenswijze goed uitlegt, dan kunnen ze het toch ook wel begrijpen? En begrijpen dat een lichaam in groei andere behoeften heeft dan dat van een vrouw van *-tig. Je vast twee dagen per week, en bij behoud nog maar 1 dag. Je hongert jezelf niet uit. Het is een andere manier van ‘opletten’ . Moet je ook uitleg geven waarom je geen taartje/snoepje/whatever eet? En als je op de andere dagen gewoon eet (wat je dus moet doen), dan is er toch niets raars aan? Een open gesprek, lijkt mij hier best. Al is het een moeilijke kwestie, uiteraard.
Misschien heb ik hele self centered kinderen, maar volgend mij valt het mijn dochters helemaal niet op dat ik ‘s ochtends twee keer per week bij een sloot thee hou. Maar ik bespreek het inderdaad wel bewust niet met ze, lastig evenwicht.
Je ziet er geweldig uit! Inderdaad heel raar dat je een te hoge BMI hebt… Komt dat gewicht trouwens niet door spieren? 😉
Wat ik me nog afvraag over dat 5:2 dieet: wat eet je dan precies op een dag (en vooral als ontbijt, want ik kan niet zonder), en sport je op vastendagen? Want een uur lopen zonder iets gegeten te hebben lijkt me toch ook niet zo geweldig… Of misschien moet ik gewoon Lien haar boek afwachten. Staan daar recepten in?
Hallo Charlotte, in mijn boek staan meer tips ivm 5:2, over sporten op vastendagen en er staan ook een aantal recepten in. Nog een maandje geduld, dan ligt het in de winkel 🙂
Ik ga dat boek zo hard kopen en hopen dat het me dan lukt als ik bij jullie die schitterende resultaten zie
Je ziet er supergoed uit! Hier net zo’n BMI, 169 cm en 73,5 kg. Nog maar 2,5 kg afgevallen met 5:2 op twee maanden tijd, maar daar toch ook al blij mee. Hoop toch ook dit jaar nog eindelijk nog eens onder die 70 te gaan!
Wat de kinderen betreft, ik heb twee jonge zoontjes en de oudste van vijf vroeg het onlangs toch eens. Toen heb ik hem gewoon heel open verteld dat de dokter (wat dan wel niet helemaal klopt, het was ikzelf ;-)) heeft gemeten dat mama een beetje moet afvallen zodat ze gezond blijft. En vanaf dan was de kous af. Maar ik moet zeggen dat ik wel blij ben dat ik geen meisjes heb, toch minder evident, denk ik.
Maar doe zo verder!
Awel, je ziet er goed uit en dat je naar een gezonder bmi wil kan ik begrijpen (hoewel ik ook al hoorde dat bmi een beetje achterhaald is). Maar je voelt je duidelijk beter in je vel en dat is uiteindelijk toch wel wat telt!
Toen ik eerst van het 5:2-dieet hoorde, wist ik meteen: niks voor mij. Nu, ik moet sowieso niks meer afvallen; ik ben 1m76 en weeg 62 kg. Maar twee jaar geleden woog ik 12 kg meer. En daar wou ik iets aan doen. Ik heb toen, heel gewoon, een paar dingen aangepast. Niks speciaals, geen dieet, geen grote woorden. Ik heb de meest voor de hand liggende dingen aangepakt. Ik at nog altijd 5 keer per dag maar ik overdreef niet met de hoeveelheden. Ik at nu en dan eens chips, maar dan enkel een klein kommetje. Ik dronk nu en dan een glas wijn, maar eerder op maandelijkse basis dan op wekelijkse. Suiker schrapte ik zoveel mogelijk, gezonde vetten (avocado, noten) liet ik toe. Ik ei, groenten, fruit, kaas, havermout, wat brood. Dat lukte prima. Een half jaar later was ik al 10 kg kwijt en door die gezonde eetgewoontes aan te houden, ben ik nu zelfs nog 2 kg kwijt. (Meer hoeft voor mij echt niet, al kan het wel nog strakker, maar dat heeft niks met eten te maken.)
Wij brengen onze eetgewoontes heel snel in verband met ons gewicht. En dat is uiteraard correct. Maar gezond eten is meer dan kilo’s verliezen. Het is ook kunnen genieten, voor mij toch. Het is een gezonde relatie tot eten hebben. Ik kan me met de beste wil van de wereld niet voorstellen dat ik op die vastendagen zou kunnen genieten van mijn eten, laat staan dat ikzelf te genieten ben. 🙂 Goed voor mensen die het wel kunnen, hoor, maar ik blijf me afvragen wat er zo moeilijk is aan gewoon gezond eten en rekening houden met een aantal eenvoudige basisregels.
Ik vind het argument van hierboven trouwens best steek houden: wat vertel je je kinderen op je vastendagen? Hier is het eetmoment een belangrijk moment van de dag. We eten allemaal samen en we eten gezond. Simpel en effectief. Ondertussen praten we, genieten we van elkaar. Ik mag er niet aan denken dat ik daarbij zit met een leeg bord voor me.
Veerle, ik kan het niet beter verwoorden. Hoe vrouwen zichzelf kunnen kwellen, bijzonder jammer.
Hier van hetzelfde. 5kg afgevallen door kleine aanpassingen en meer nadenken over eten: vb: voor lunch max2 sneden brood met mager beleg en wat rauwkost of soep erbij ipv veel brood met ongezond beleg, avondeten: 1 portie volstaat, mezelf verplichten te ontbijten en enkele tussendoortjes te eten zodat ik savonds minder vreetaanvallen krijg, geen gesuikerde frisdrank, etc… En uitspattingen tussendoor mogen gerust. Ervan genieten en daarna weer verder gezond eten 🙂
Maar ieder moet doen wat voor haar werkt en waar zij zich goed bij voelt! Voor mij werkt dit goed en voor anderen iets anders…
Misschien moeten we de terreur van de BMI ook maar naar het land der fabelen verwijzen. Want nu eerlijk als je die foto’s bekijkt dan kan je toch echt niet over een “overgewichtige” BMI praten.
Ik heb het 5:2 dieet ook 5 minuten overwogen maar toen dacht ik “hoe ga ik dat aan mijn puberende dochter” uitleggen.
En mensen met pubers in huis weten dat je potverdikke met serieuze argumenten moet afkomen want ze praten u met gemak onder tafel 🙂
Ik hoor het al? “Ah nu moet er ineens niet ontbeten worden?”
Gezonde voeding daar dram ik al 16 jaar over, ze WEET het al! “Ja mama het is weer gezond zeker?”
Ik moet het ook niet alleen op mijn dochter steken, eerlijk is eerlijk, ik word instant slecht gezind als ik nog maar denk dat ik eventueel zou moeten vasten, misschien.
Voor de borstvoeding moet ik het ook niet laten, 16 jaar, dat zou erover zijn. 😉
Wel goed dat jij iets gevonden hebt waardoor je je beter voelt in je vel, want ik schrik toch als ik lees hoe lastig je het daar bij momenten mee hebt.