Ik weet dat jij bijna toe bent aan vakantie, maar ik hoop vurig dat je nog een paar weken blijft. Er worden al eens wat zagen gespannen, maar van mij krijg je alleen maar goede punten voor de afgelopen maanden. Ik weet het wel, je hebt het in het verleden al eens laten hangen. Maar zelfs in tijden van regen en grijzige sfeer, zou ik nog altijd een lidkaart van je fanclub durven te kopen. Want zomer, mijn god, wat ben ik gek op jou.

Ik zie de schoonheid in van alle seizoenen, maar tegelijkertijd zou ik ze het liefst van al overslaan. De aanloop naar jou (dat noemen ze ‘de lente’, lieve zomer) vind ik ook nog draaglijk, maar herfst en winter zijn nogal een verschrikking voor mij.  Er zijn best mooie dagen en mooie momenten, maar de algemene sfeer zit voor mij onder nul.

Ik kan maar niet begrijpen wat mensen leuk vinden aan gesloten schoenen met sokken, een dikke laag kleren waardoor je ingesnoerd lijkt en toch nog altijd koud hebt, thuiskomen van het werk in het donker, de chauffage moeten aanzetten (dat is zo duur!) en het gevoel dat vakantie nog mijlenver weg is. Gezellig voor één dag, maar dan heb ik het echt wel gehad.

Als ik bij jou ben lieve zomer, dan ben ik gewoon zoveel meer ontspannen. Zelfs al is het ongelooflijk druk en moet ik werken, het voelt als vakantie. Omdat je buiten kan zitten ’s avonds, omdat het raam blijft open staan, omdat er veel minder regels zijn en tijdsdruk is.

De zomer waar in ik plezier vond in het lopen, de zomer waarin ik een bikini droeg zonder veel schroom, de zomer waarin ik veel tijd kon doorbrengen met mijn fantastische zonen, de zomer waarin ik een paar keer zalig ongestoord weg was met mijn geweldig lief, de zomer waarin er veel ongeplande dingen gebeurden en veel geplande dingen de max bleken. Die zomer, die heerlijk zomer, deze zomer. Oooh jij.

Als je nog even wil blijven, doe gerust lieve zomer! Echt, ik ben er helemaal nog niet klaar voor om afscheid te nemen. Ik krijg al buikkrampen als ik naar het televisieaanbod kijk. Want als de leuke programma’s terugkomen, zijn dat de eerste tekenen van een aangekondigde zomerdood. Ik ben zot content dat ik donderdag alleen maar kindjes moest uitzwaaien en niet zelf op de schoolbanken moest kruipen (praise the lord for being an adult), maar toch vond ik het ook echt moeilijk. School, dat is zo definitief. Net als de eerste gele blaadjes die ik gisteren zag dwarrelen in de Bourgoyen. Zo finaal, zo hard. Te hard voor mijn zomerhart.

Ooh zomer. Ik ga je missen. Ik kijk al reikhalzend uit naar je volgende bezoek, ook al betekent dat weer een jaartje bij de op de teller. Bedankt voor deze zomer, het was echt fantastisch. Ik heb er intens van genoten.

Geef je volgend jaar weer van katoen? En loop nog niet weg he, er is nog veel plaats voor jou!

Zweetknuffel,

Sofie