Het is dus grote vakantie he. Oink. When did that happen?

Als kind gingen wij altijd naar zee. Die 130 kilometer tussen OLV Waver en Wenduine leek toen een gigantische afstand, die we dan ook zelden in één keer deden. Naar jaarlijkse traditie stopten we om te ontbijten in een tankstation langs de autostrade, zodat we toch niet te lang in de auto moesten zitten.

Ik had dus weinig ervaring met autovakanties toen we vijf jaar geleden naar Kroatië zijn gereden. De rest van het gezelschap maakte geen punt van de 1600km, dus ik ben er braaf in meegegaan. Het geniale plan was toen om ’s nachts te rijden, wat in de praktijk betekende dat we ongeveer 40 uur wakker waren bij aankomst, ik heel veel uren (’s nachts!) in de file had staan aanschuiven in Duitsland en een depressie nabij was. Om maar te zeggen dat ik niet meteen stond te springen om mijn twee kinderen in de auto te gooien voor een gigantische afstand.

Maar we hadden een hele goede reden om het toch te doen: een uitnodiging van Vacansoleil om één van hun campings te testen. Zij hebben er zoveel dat je echt dicht, beetje ver of stevig ver kan gaan. We wilden toch wat goed weer (_goeie grap, dadde_) en kozen daarom Frankrijk. Ik zette een limiet van 1000km op de keuze. Mogelijks duwde ik de campingzoektocht zelfs een beetje in de richting van 800km, wie zal het zeggen. We gingen uiteindelijk voor de Drôme, op een kleine 850km van onze voordeur.

Op voorhand was panikeur Sofie lekker actief. Maar eerlijk duurt het langst: het is eigenlijk fantastisch goed gegaan. Ik zet dus met plezier een paar tips op een rijtje:

Volg je eigen bioritme en rek dat tot het uiterste. Mijn wekker gaat doorgaans af rond 5u, dus je moet me ’s avonds geen grote dingen vragen. Dan ben ik moe, dan wil ik slapen. Maar als jij een nachtbraker bent: go for it. Ook mijn lief is – door de komst van die twee kereltjes – een beetje noodgedwongen een vroege vogel geworden. Wij hebben onze reisplanning daar dus aan aangepast. Het zwaarste blok in de vroege ochtend gepland en bijgevolg geen avond- of nachtgerij. We zijn twee uur vroeger opgestaan (3u15 – dat heb je echt over voor vakantie), hebben een douche genomen en de laatste spullen in de auto gezet. Daarna hebben we de kindjes uit hun bed geplukt en in de auto gestopt, onder een dekentje (4u). Off we were.

Ze zijn allebei wakker geworden, maar ze waren zo suf door het vroege uur dat ze tegen het echte krieken van de dag – zoals wij hadden gehoopt – weer in slaap zijn gevallen. Zo hebben wij in één trek kunnen doorrijden tot aan het ontbijt (8u), met al bijna de helft van de afstand onder de arm. Op de terugrit hebben we dezelfde tactiek toegepast. Dat moesten we wel even melden aan de nachtwaker van de camping, maar die heeft – zoals afgesproken – om 4u voor ons de poort open gedaan. Uitchecken kan je de dag ervoor al regelen, merci Vacansoleil. En Basiel heeft het nog de hele rit gehad over die memeer die voor ons speciaal was opgestaan.

De vakantie begint als je de voordeur toetrekt. Ik zal nooit een roadtripper worden, maar we moesten deze rit nu eenmaal maken om op onze bestemming te geraken. Ik heb dus geprobeerd om het echt zo te bekijken. Want de weg ernaartoe is minstens zo belangrijk als het doel, hoor je wel eens zweven. Het doel was net iets belangrijker in deze, dus ik had onder andere een grote zak met lekkers bij (het Kruidvatsnoep is wel pas weer opgedoken bij het uitpakken, maar soit). Ik heb genoten van de lange gesprekken met mijn lief en zoveel mogelijk van de veranderde omgeving proberen mee te pikken. We hebben ook niet op de klok gekeken om er te geraken, want vakantie betekent per definitie dat tijd onbelangrijk is.

Voorzie entertainment. Iemand had me de tip gegeven om cadeautjes mee te nemen, om het voor een 4-jarige allemaal wat leuker te maken. Ik had me voorgenomen om hem elke 100km een cadeautje te geven, maar dat bleek niet nodig.  Als er een kleine achterbankcrisis zat aan te komen, vroeg ik uitbundig wie er een cadeautje wilde. Basiel sloot dan zijn ogen en ik legde een ‘prul’ op zijn schoot. Dat heeft echt goed gewerkt. Al heb ik na de autostickers van de Hema eigenlijk geen cadeautjes meer nodig gehad. We hebben honderden kilometers stickers zitten uitwisselen. En ze brengen de vakantie elke keer een beetje terug als we in de auto stappen.

Stop genoeg. Maar rij ook door. Veiligheid voor alles, dus als de chauffeur moe wordt,  moet je stoppen. De uitdrukking ‘even de benen strekken’ is uitgevonden voor lange autoritten peisk. Maar als iedereen fris is, kan je ook gewoon blijven rijden. Elke kilometer dat je al gereden hebt, heb je toch maar weer gedaan. In de terugrit ging het zo vlot dat we zelfs maar twee keer zijn gestopt.

Als we stopten, was dat ook echt een feest. Speeltuintje, iets lekkers om te eten, de wc’s verkennen: ik heb geprobeerd om het leuk te maken en alles los te laten. Maar vooral de kinderen, ze even uitlaten kan wonderen doen. Op de tolwegen in Frankrijk kan je om de 10km stoppen, dus je hoeft het zelfs niet op voorhand in te calculeren.

Bereid de kindjes voor. Ik heb op voorhand met Basiel goed doorgenomen wat er zou gebeuren. Verschillende keren. Dat we hem uit zijn bedje gingen halen, dat hij in zijn pyjama in de auto mocht, dat we heel lang zouden rijden maar dat we dan op vakantie waren. Dat het daar heel leuk zou zijn. De verrassing van de cadeautjes heb ik gehouden tot het nodig was, wat ergens over de helft was. Bij Felix was het soms iets moeilijker, omdat die het uiteraard nog niet helemaal begreep. Maar ze hebben allebei vrij veel geslapen en zelden ruzie gemaakt.

Doe meteen iets leuks als je er bent. Wij zijn dom geweest en hebben eerst boodschappen gedaan. Ooh, mijn vervelende praktische kant. We konden toen natuurlijk niet weten dat het ongeveer onze enige zonnige uren gingen zijn. Basiel en Tom zijn nog in het zwembad gesprongen daarna, en gelukkig maar. De lastige rit was meteen vergeten. En iedereen was zo moe, dat we die eerste avond allemaal als een blok in slaap zijn gevallen! En de volgende dagen nog een paar keer, ook op de caravansofa bijvoorbeeld.

Dus. Met de juiste bestemming en een goede voorbereiding spring ik morgen weer in de auto! Vacansoleil, jullie hebben nog campings zeker? *vette knipoog*

En wat zijn jullie goed bewaarde autogeheimen?