Ik heb er een flinke scoutscarrière opzitten, waardoor ik mijn kampeermaagdelijkheid al ergens in de nineties ben verloren. Menig zomers heb ik tien dagen doorgebracht op een wei in Dardennen, met niet altijd even goede herinneringen aan de HUDO en de reden waarom we de vuilniszak moesten ophangen aan een shelterpaal. Mijn beeld van een kampeervakantie was dus misschien wat vertekend.
Ik voelde dus eerst even een koude rilling toen Vacansoleil ons uitnodigde op één van hun campings. Omdat de herinnering aan die keer dat we zo uitgeregend waren dat al mijn kleren én mijn slaapzak nat, klammig en koud waren plots weer naar boven kwam. De jaren daarna heb ik steevast botten en een winterjas in de koffer gesmeten, want je weet maar nooit.
Maar gelukkig wist ik dankzij hun ellenlange reclamespots (*wink*) dat ze ook een iets luxuezere manier van kamperen aanbieden. Het werd op slag warmer in mijn hart. Je kan in een tent kruipen (opties genoeg, van heel basic tot glamping), maar dat is niets voor mij. Pas op, er zijn vast mensen die dat back to nature geweldig vinden. Maar het blijft aanschuiven in de sanitaire blok voor een douchekot waar je handdoek sowieso op de grond valt of een rij wc’tjes die mij instant met een vakantieconstipatie opzadelen. Ik ga dus niet vrijwillig in een tent kruipen voor iets wat onder de noemer vakantie valt.
Bij Vacansoleil is er gelukkig een fantastisch alternatief voor verwende nesten als ik: de luxestacaravan. In ons geval: de Waikiki. Ik moet daar eerlijk in zijn: geweldige dingen. Klein maar ongelooflijk praktisch en gerieflijk ingericht. Het doet me zo’n beetje denken aan een boot, bijna elke vierkante centimer is nuttig besteed. Op 32 vierkante meter hadden wij een volledig ingerichte keuken (vier pitjes, gootsteen, grote frigo en microgolf) en heel veel kastruimte. De leeftruimte heeft verder een zetel rond de tafel (zoals bij een boot dus). Een aparte wc, twee slaapkamers met twee enkele bedden en één slaapkamer met een dubbel bed. Een douche en lavabo, in het soort badkamertje waar ik mijn hele kotperiode van gedroomd heb. Klein, proper en goed bekeken.
Het mag klein zijn, want het is natuurlijk niet echt de bedoeling dat je binnen zit. Een camping, dat draait allemaal rond het outdoor leven. Daarom heb je ook een prachtig afgesloten terras met luifel aan je mobilhome. Om buiten te leven. Om te genieten van de zon en de omgeving.
Vacansoleil heeft een heel breed aanbod aan campings, in 16 verschillende landen. Wij wilden niet te ver rijden (max 900km) met twee kleine kindjes (tips en tricks voor de autorit volgen nog in een andere blog) en kozen een gezellige, kindvriendelijke (zijn ze eigenlijk allemaal) camping in de Franse Drome-streek. Ik had er nog nooit van gehoord en heb op voorhand ook tegen iedereen zitten verkondigen dat we naar de Dordogne gingen, maar dat bleek dus de Drôme te zijn. Whatever, het is Frankrijk en daar is het altijd goed weer. Toch?
Nou, niet dus. Ik begin echt te denken dat ik het aantrek, want ik ben al verschillende keren op vakantie geweest op plaatsen waar het altijd zonzeker is. Behalve toen ik er was. We zaten buiten seizoen, dus we wisten dat fantastisch weer geen garantie was. Maar onze vacansoleil is een echte vacanpluie geworden. Zeiknat en koud. Dankbaar omdat we een caravan hadden waar we toch droog konden zitten met een beetje ruimte, maar ook gevloekt omdat we in een caravan zaten en niet helemaal konden doen waarvoor we kwamen.
Op mijn blote knieën dankbaar voor de binnenspeeltuin die ze hier hadden. We hebben daar ongeveer gewoond. Beetje sadistisch dat die uitgaf op het immer lege (doch fantastische) buitenzwembad. Ik verlangde daar naar, en mijn kindjes nog meer. Er was ook een lagune met strooien parasolletjes, maar ook daar hebben we alleen eens van ver naar gekeken. Want die ene keer dat er in het midden van de week twee uur zon was en een deftige temperatuur, waren de glijbanen gesloten omdat ze dingen moesten testen. Say what vacansoleil? We zijn dan maar een beetje kniesend naar het circus getrokken.
Ik overdrijf, de zon was er ook heel even toen we toekwamen en brak net voor we onze valiezen in de koffer gooiden weer door de zondvloed. Het vakantiegevoel ging instant maal duizend.
Maar ge voelt het, er zitten nog veel interessante verhalen in deze week Frankrijk met vacansoleil (beware voor vakantiespam), maar voor nu kan ik het alvasts kort samenvatten: het was een natte Drôme.
(pun intended)
Herkenbaar verhaal… 🙂 Alleen hielden wij het niet zo lang uit als jullie. Wij hebben nog enkele dagen proberen te genieten van de vakantie thuis. Probleem was dat er in de Lot niet zoveel kindvriendelijke alternatieven waren bij slecht weer. Het was nu onze derde keer in een Waikiki en die zijn fantastisch praktisch zoals je beschrijft (bij goed weer nog zoveel praktischer 😉). Ik ben er zeker van dat het morgen zal ‘pielen’ als we de weersvoorspelling voor de Lot op het werk gaan checken… Achja, verkeerde week gekozen en pech gehad zeker? Ik zou zeggen: probeer het zeker eens opnieuw want wij hadden al enkele keren de tijd van ons leven samen met de kids op een vacansoleil-camping!
Felix had het duidelijk ook naar zijn zin 🙂 Ik zie het mezelf ook niet doen, met twee kleine kinderen in een tent. Hoe mijn ouders dat jaren en jaren met drie kleine kinderen voor elkaar gekregen hebben (en met succes!) doorheen heel Europa, ik heb géén idee.
blij dat wij het in die periode aangedurfd hebben om met de 2 kindjes op ‘t vliegtuig richting Kreta te trekken. ‘k heb echt wel nood om minstens 2 keer per jaar in de zon op te laden en dan wil ik 100% zonzekerheid, desnoods in de Emiraten of zo.