Ik denk niet dat wij op sausvlak bij de Bourgondische Vlaming gerekend kunnen worden. Wij hebben bijvoorbeeld geen mayonaise in huis, wat op een bepaalde manier toch als een ware schande kan bekeken worden. Op een andere manier levert ons dat dan weer geweldig goede punten op. Point is, wij hebben alleen een bus curryketchup.

Wij zijn geen sausmensen eigenlijk. Als we frietjes halen bestelt mijn lief wel een potje andalouse en ik een potje tartaar, maar alleen als die vers gemaakt is. Buiten onze bus ketchup hebben we ook nog mosterd. Maar dat is het.

Die ene pot haalt mijn lief af en toe wel eens boven. Dat gebeurt bij een aantal vaste gerechten, maar ook als hij het eten niet zo heel lekker vindt. Mosterd blijkt ideaal om dat te maskeren. Vorige week had hij zelf gekookt, dus ik voelde me niet beledigd toen hij vroeg waar de pot mosterd stond. (Nieuw huis, zot veel kasten, veel dingen zijn zoek geraakt)

Ik herinnerde me plots dat ik de mosterd wel was tegengekomen, op een heel gekke plaats. Tussen de pannen en andere keukentoestellen in de hoekkast. Dat is zo een kast die je opendoet en waar je dan een rek kan uittrekken, behoorlijk indrukwekkend. Ik had die pot daar niet gezet, maar ik eet ook niet zo vaak mosterd dus had er verder ook geen aandacht aan besteed.

“Ja, ik heb die zien staan. Op een supervreemde plek, tussen de pannen en keukentoestellen, in de uittrekbare kast.”

Mijn lief herinnerde het zich ook weer, hij had die pot mosterd daar zelf gezet. Ik vroeg dan ook waarom hij de mosterd daar had gezet en niet in de kast met de kruiden/droge voeding/choco en dat soort dingen. Een logischere plek toch, zo bij dingen ‘van dezelfde soort’.

“Ja gewoon,  bij mijn ouders staat de mosterd ook in zo’n uittrekbare hoekkast”.