*Hij is vandaag precies één week oud, dus misschien is het nog te vroeg voor een echte evaluatie. Desalniettemin, ik moest even schrijven.
*Ik ben nog altijd een even grote fan van het platte baby-tijdperk. Wat is er zaliger dan een baby die op jou ligt te slapen terwijl je zelf een beetje soest? De wolk is even roze, maar toch zijn er wat dingen anders dan de vorige keer.
*Met stip op één: alles is anders als er al een kindje rondloopt. Veel pittiger. Gedaan met ‘slapen als de baby slaapt’ of alleen maar het ritme van de baby volgen. Ik heb maar één grote angst op mijn roze wolk voorlopig en dat is dat ik er volgende week alleen voor sta in de ochtendspits. Een baby die meestal vollen bak aanligt én een kleuter wassen/voeden/entertainen én bovendien met die z’n drietjes om 8u15 aan de schoolpoort staan. Ik zie dat nog niet helemaal gebeuren. Ok, ik zie dat NIET gebeuren eigenlijk. Ik hebe echt nog geen idee hoe. Maar ook hoera dat de kleuter overdag naar school gaat, dat is echt nog nodig.
*De borstvoeding verloopt anders dan bij Basiel. Toen ging het helemaal vanzelf. Nu is het met redelijk veel pijn, wat bloed af en toe en borsten met een contactverbod en een perimeter van twee meter, voor iedereen die niet Felix heet. We werken aan de juiste aanlegtechniek, maar het wil nog niet altijd lukken. Al zijn er ook dingen hetzelfde. Felix zit alweer flink boven zijn geboortegewicht en drinkt alsof hij nooit iets anders gedaan heeft. En de melk vloeit rijkelijk.
*”Neem maandverband mee voor op dag drie!” Ik kon dat niet geloven nadat ik vorige keer acht weken heb lopen bloeden als een rund, maar het bleek echt een goede tip. Ik heb mijn lief er moeten om sturen. Blijkbaar gaan de dingen toch wat vlotter als er geen stuk placenta blijft zitten.
*Ze komen nog steeds elke ochtend op de materniteit vragen wat je wil eten de volgende dag. En toch kreeg ik nog steeds de verkeerde dingen. Nee, ik drink geen koffie. Ook geen thee. Ik heb al dagen chocomelk besteld. En ik had ook de kaas van de hand gewezen, maar ca va. Waarom komen ze dat dan altijd vragen? En waarom vullen ze dat altijd in in de computer? Het blijft me een raadsel.
*Je krijgt wel nog altijd een taartje in Sint Lucas. Dit keer zelfs per ongeluk twee keer. Zo erg is een computer die mist ook niet zeker?
*Ondanks mijn topbevalling en het feit dat iedereen zegt dat ik er zo goed uitzie, voel ik me ongelooflijk moe. Ja, ik kon vandaag weer in een jeans van voor de zwangerschap (hoera!), maar ik heb ongeveer overal pijn. Borsten, aardbeien, knip – het geeft allemaal een heel ongemakkelijk gevoel. En ik heb Felix vannacht aangelegd om 21u30, 22u30, 23u30, 1u30, 4u en 7u. Telkens lange sessies, dus misschien niet zo raar dat ik het gevoel heb ik dat overal ter plekke in slaap kan vallen?
*Na een uurtje skin-to-skin en een eerste drinksessie, mochten we bij Basiel naar de materniteit. Dit keer was er een nieuwe regel: “Ah nee madam, ge moet eerst plassen voor ge het verloskwartier moogt verlaten.” Owkee.
*Mensen zijn over het algemeen gesproken toch iets minder ondersteboven van een tweede kind, dan van een eerste. Wij niet, het is allemaal even heftig.
*De materniteit verlaten met een radio-interview en thuiskomen met een ploeg van Het Journaal, dat was ook nieuw.
*Rusten is veel moeilijker. Er loopt er al eentje rond, er is altijd wel iets huishoudelijk dat in mijn ogen staat te prikken, er moet gekookt worden, de was en strijk lijkt eindeloos, ik wil nooit toegeven dat ik eigenlijk wel nog moet bekomen. Het was toch een topbevalling? Maar ook negen zware maanden zeker? Ik rust te weinig, maar ik weet ook niet zo goed wanneer dat dan moet. Of hoe.
*Een papier aan de deur hangen met ‘Vergeet uw doopsuiker niet mee te nemen – Felix” werkt. Waardoor ik nu begin te vrezen dat we een tekort hebben natuurlijk. Pech, op is op.
*De reacties op de naam Basiel waren heel uiteenlopend. Ik heb de indruk dat Felix mensen beter ligt.
*Het komt er ineens allemaal uit. “Amai, dat is een schoon kindje. Ja, als ik eerlijk ben, Basiel was niet zo’n mooie baby he? Zeker niet in vergelijking met Felix.” Que? Hebben jullie dan allemaal gelogen toen?
*Ook een volledig nieuw fenomeen: naweeën. Jeezes. De tweede keer dat ik Felix aanlegde begon ik een beetje te flippen. “Euh, excuseer, maar de bevalling heb ik al gehad hoor? Waarom heb ik dan opnieuw weeën? Serieus? Bij elke slok voelde ik het samentrekken. En de pijn lag nog zo vers in het geheugen. Want ja, vergis u niet, het deed wel pijn he!
*Ik vergeet constant dat het nog maar een week is. Vorige week deze tijd was ie er nog maar net uit. Net. Het lijkt natuurlijk alsof het nooit anders geweest is. Zelfs de grote broer lijkt stilaan bij te draaien. Al hebben we hem voor deze foto wel een klein beetje moeten omkopen met een snoepje. We zijn dan ook verschrikkelijke ouders. But give us a break.
Die naweeën inderdaad… de vroedvrouw had er mij nochtans voor gewaarschuwd… vraag gerust een dafalganneke mevrouw dat kan echt geen kwaad…
Hier moest er eerst geplast worden alvorens ik uit bed mocht en number 2 voor ik naar huis mocht.
Mijn dochter wilde de eerste drie weken elke 2 uur eten, dag en nacht… ik was een zombie, sliep apart met de baby want anders was er niemand uitgeslapen en probeerde toch elke dag een middagdutje te nemen. Daarna werd er snel gevoed en de oudste van school gehaald zodat we op tijd terug thuis waren voor alweer een eetsessie.
Dat ritme komt er wel… geef het wat tijd en geniet van die extra weken thuis. Ik had dat extra ouderschapsverlof bij de 2de echt nodig…
amai bij mij is nummer twee al 18 jaar geleden, maar ik herken het allemaal!!!! de toffe en de minder toffe dingen….tip om den oudste op tijd op school te krijgen( ja, proberen, want het is voor kleuterjuffen niet tof als die mannekes allemaal maar komen als het de mama uitkomt) ik liet ons tweede alleen in de wieg, den eerste keer met een dik ei in mijn broek, maar echt, ik weet niet hoe ik het anders had moeten klaarspelen, bij nummer drie dierf ik dat zelfs al wat langer… het enige verschil: bij mij was nummer twee echt lelijk, alleen…toen zag ik dat niet…nu wel , als ik naar foto’s kijk, dan denk ik echt: amai, dat ik ons Lisse heb durven tonen aan de mensen…erg hè 😉 geniet ervan hè, want inderdaad plat zijn ze zalig maar daarna is het toch efkes ne vermoeiende tijd…
Gelukkig nooit brand uitgebroken… of mama die een ongeval kreeg en baby die uren en uren alleen lag… Niet echt goed advies, lijkt me 😉
Klopt, maar moeke bleef nooit langer dan twintig minuten weg en iedereen in het dorp kent moeke…..
ik kreeg het soms ook niet voor elkaar anders, maar ik had altijd een briefje in mijn zak dat er thuis nog eentje lag te slapen, voor als mij iets zou overkomen.
Met 3 kinderen op 4 jaar tijd was het ook telkens gegoochel om de oudste 2 bij respectievelijk deeltijdse kinderopvang en school te krijgen. Een kwartiertje alleen was er ook bij, praat je hierover geen schuldgevoel aan ! Zorg dat de baby veilig ligt (meestal aan het slapen in de wieg) en zorg dat er iemand op de hoogte is. Ik ken heel veel mensen die het ook zo doen, de bezorgdheid blijft maar een kwartier is ook maar een kwartier.
Maar allez, ligt dat nu aan mij of is dat tegenwoordig normaal om je baby’s alleen thuis te laten? Ik krijg gelukkig toch niet die indruk ‘s morgens aan de schoolpoort in mijn dorp… Zelfs mama’s die in de straat van de school wonen, staan daar met hun maxi cosi. Er moest maar eens brand uitbreken… Dat vergeef je jezelf toch nooit? Een kwartier vind ik ook superlang! Zolang heb ik een pasgeborene nooit laten huilen…
Oei maar ik jeb het zo geleerd van mijn eigen moeder, en ik ben al wat ouder zenne….ik ging de was in den hof ook ophangen….ik spreek echt niet over lange periodes hé…..
Ik doe het ook nooit. De gevolgen kunnen te erg zijn.
Mijn schoonmoeder was hier eens aan het babysitten op de jongste (die was ziek) toen de school belde dat de oudeste ook ziek was. De jongste was toen boven aan het slapen. Ze heeft die ook laten liggen en is zelf om de oudste gegaan. Mijn man werkt nochtans vlakbij, hij had het heel eenvoudig kunnen doen in haar plaats.
Ik ben hier echt niet goed van geweest. Mischien was het vroeger normaal, dat kan. Maar ik wil dat absoluut niet doen en ik vind het ook erg dat mijn schoonmoeder dat toen heeft gedaan zonder ons te verwittigen …
heb jij geen kraamhulp? Als je zo moe bent zou ik je dat aanraden! Bij mij deden die al mijn strijk en ruimden de keuken op tegen dat er bezoekers kwamen terwijl ik even rustte. of ze bleven bij de baby als ik de zussen van school haalde. echt de moeite en financieel een meevaller!
Ik zou ook direct kraamhulp regelen. Die kan ook helpen met Basiel klaarmaken en hem zelfs naar school brengen. Zij doen ook boodschappen en zorgen dat er eten is voor ‘s avonds, zodat jij kan rusten en voor Felix kan zorgen. Bij mij was dat allemaal terugbetaald via het ziekenfonds.
Heel veel aanleggen is natuurlijk nu heel zwaar, maar ik hoop dat je vroedvrouw je heeft uitgelegd dat de borstvoeding in je borsten NU geprogrammeerd wordt. Ik heb meegelezen toen je bevallen was van Basiel en graag wilde kolven, maar dat dat niet lukte. Het is uiteraard volledig je eigen keuze of je dat ook nu zal willen proberen, maar ik hoop dat het je toch moed geeft dat een kind dat nu heel veel drinkt, heel vaak ook zorgt voor veel en makkelijke voeding de komende maanden.
Zet hem op!
En laat je kind alsjeblieft niet alleen. Als er iets zou gebeuren, zou je het jezelf nooit vergeven.
Beste Sarah, ik neem wel een beetje aanstoot aan deze reactie. Ik ben bijzonder geïnformeerd over borstvoeding, uiteraard weet ik dat het op vraag is. Vandaar dat ik hem ook zoveel aanleg. Ik ben een ongelooflijk voorstander van bv en ken de ‘kleine kantjes’ zeer goed. Het aanhappen gaat iets moeilijker bij dit kindje, met wat ongemakken tot gevolg. Maar hij is 8 dagen oud, we zijn nog maar net vertrokken voor een hopelijk heel erg lange tijd. Ik ben bovendien geen opgever. En ik ben absoluut niet van plan om hem alleen te laten, integendeel.
Het kolven bij Basiel is trouwens pas foutgelopen toen ik werkte en hij nog exclusieve borstvoeding kreeg. Hij was een ongelooflijk grote drinker (in vgl met de andere kindjes in de crèche bijna het dubbele) en ik kon dat bijna niet trekken met kolven. Ik haatte kolven ook hartgrondig, omdat ik ongeveer 2u per dag aan die machine hing en mijn kind zelf bijna niet meer zag (en dus live kon aanleggen). Maar hij was toen al 5 maanden oud. Hij heeft tot 7 maanden de borst gekregen. En ik voel me nog altijd slecht als ik denk aan het feit dat ik gestopt ben voor ‘mijn’ ongemakken.
Ik lees eigenlijk niets aanstootgevends in haar post. Enkel goedbedoeld advies 🙂 hoewel advies over mijn baby mij ook de oren uitkomt 😉
Ken je het Lll borstvoedingsforum op fb? Vind in zeer handig. Zitten lactatiedeskundige die kunnen helpen met kindjes die vb slecht Aanhappen.
Ja dat op tijd op school krijgen met een verse baby mee daar ben ik ook al vaak over aan het nadenken, gelukkig heeft mijn buurvrouw al aangeboden om de oudste mee te nemen indien het nodig zal blijken al breng ik hem het liefste zelf!
Jij en die verse baby moeten niet persé al gewassen zijn om de oudste naar school te brengen. Dat is althans hoe wij dat doen: onze nieuwe aanwinst krijgt gewoon een induffel-laagje bovenop haar pyjama. Bovendien spendeert ze heel wat dagen continu in die pyjama of slaapt ze met haar kleertjes aan: omkleden is iets voor bij’t badje of in geval van “accidentjes” en dat badje is ook geen dagelijkse aangelegenheid meer, zoals dat bij de eerste wel het geval was. Veel meer zen & rust, minder moeten hier. Geniet vooral, want bij een tweede blijkt alles NOG sneller te gaan!
Een hele dikke proficiat! De ongemakken worden snel minder, hoop ik voor jou!
Ik vind Felix een supermooie naam, staat ook op mijn lijstje eigenlijk 😉
Grappig detail: m’n eigen broer heeft een dag Felix genoemd, maar omdat ze zulke rare reacties kregen zijn ze dan toch maar voor Alexis gegaan :p
Ach ja, die eighties he 😉
Leuke en eerlijke post Sofie! Goed bezig en luister vooral naar jezelf.
Eerst en vooral een hele dikke proficiat! Wat een dotje, net zoals Basiel trouwens! En prachtige naam maar daar ben ik niet zo objectief in want heb hier zelf een kleine Felix rondlopen. Verder weinig raad want hier maar één kleine spruit, de kraamtijd was wel zeer pittig: zware reflux, koemelkallergie, weinig slapen, veel huilen maar uiteindelijk onze weg gevonden vooral met ons eigen ding te doen. Dus ben er zeker van dat jij jouw ritme ook wel zal vinden met vooral naar jezelf te luisteren.
Wat een zalige blog! Nog maar net ontdekt, maar meteen fan. Eerlijk, en heerlijk.
Proficiat met je twee kindjes. Ik vind trouwens dat je een superflinke mama bent! Wat een doorzettingsvermogen. Wat jammer dat je je slecht voelt over de gestopte borstvoeding destijds… Ik geef niet snel raad aan andere mama’s, want het is toch altijd een persoonlijk verhaal, voor elke mama en bij elk kind opnieuw. Ik zeg wel altijd dat de ideale mama een moeder is die een goed evenwicht kan vinden tussen voor zichzelf zorgen, en voor haar kind zorgen. (dat, en “haal zoveel mogelijk hulp in huis”. Maar dat moet iedereen voor zichzelf uitmaken… iets zegt me dat je een tikje perfectionistisch bent en de dingen ook graag zélf doet? 😉 join the club). Als je je kind liefst 7 maanden lang borstvoeding hebt gegeven, ben je al bij de weinigen die dat hebben gedaan… Chapeau! Hier is het bij onze tweelingmeisjes een gekke mengeling geworden tussen kolven, borstvoeding en aanvullende kunstvoeding. Terwijl iedereen altijd wel iemand kent die haar tweeling fulltime de borst gaf. Ik was daar dan graag een fly on the wall geweest, want dat gaat niet ‘vanzelf’. Ik was in dat geval wellicht een halve dode geworden, dus heb ik het niet gedaan. En ik wil er mezelf niet schuldig over voelen. Anders had ik die heerlijke wandelingetjes met de baby’s in de gezonde buitenlucht moeten laten vallen. En was ik er zelf op een gegeven moment aan onderdoor gegaan. Enfin: hopelijk voel je je op termijn niet meer slecht daarover, en besef je wat voor een flinke mama je bent geweest.
Keep up the good mama-work! Veel positieve vibes!
Oh, dat herinner ik me ook … ‘hoe gaat dat in ‘s hemelsnaam lukken die ochtendspits … alleen?!’. Ik heb zelfs een paar nachten liggen plannen met schema’s enzo. En wat gebeurt er dan? Je rolt er gewoon in. Je doet het en die kindjes volgen wel! Echt waar. Het lijkt onoverkomelijk, maar dan sta je ervoor en doe je het. Ok, soms is er één niet gelukkig (dat was bij mij meestal de jongste), maar dan werd dat gedurende 10 min. een beetje genegeerd. Na het afzetten kan je dan zelf rustig ontbijten en voeden en douchen en … Het is trouwens ongelofelijk wat je allemaal kan doen met een kind aan de borst. Met kind één zat ik nog meestal helemaal geïnstalleerd op de zetel, en met kind twee werd er al eens rondgestapt en gemultitasked (uit noodzaak welliswaar). Veel succes!
Ik had ook even een paniekmomentje toen ik mij na 2 weken realiseerde dat ik verantwoordelijk was om de 2 oudste naar school te brengen samen met de baby. Maar het is zoals Sarah hierboven al zei, enkel de schoolplichtige dient netjes gewassen te zijn en ontbeten te hebben 🙂 Baby in pyjama in de maxicosi, warme jas boven een inderhaast aangetrokken jeans en off you go. En een kwartiertje later rustig ontbijten met baby aan de borst, genietend van de ochtendkrant. Zalig! Het hielp wel dat het ‘s morgens nog donker was en niemand mijn ongewassen haar en onopgemaakt gezicht kon zien 🙂
Leuk om te lezen dat je eerlijk bent over alle aspecten van het moederschap. Keep up the good work en hopelijk vinden jullie allemaal snel een goed ritme.
Ik was niet zo’n flinke mama, denk ik, ik heb mijn man gevraagd om twee maanden thuis te blijven toen ons tweede kindje geboren was. 🙂 Maar goed, het was wel zalig … en nodig, want ik was erg uitgeput die eerste maanden na de bevalling.
Enkele praktische tips: kan je vriend Basiel naar school brengen? Dan kan jij nog wat nagenieten (in bed?) met Felix? Of mensen die je kent, die in de buurt wonen? Al is het maar een of twee keer per week?
Slapen als de baby slaapt: inderdaad moeilijk als er al eentje rondloopt. Maar ook hier kan je hulp inschakelen: grootouders, vrienden, meter / peter die Basiel eens een dagje verwennen zodat jij Felix’ ritme kan volgen.
Borstvoeding: ik denk dat het wel goedkomt, je bent alleszins wel gemotiveerd en hij drinkt goed, dat is heel belangrijk. Juist aanhappen is geen makkie, heb ik gemerkt bij mijn oudste. Mijn jongste deed het beter. Tegen de pijn bestaat er zalf zoals Lansinoh, maar die ken je allicht al.
Verder is het gewoon wat ploeteren tot er een beetje ritme in komt, denk ik. Mijn zoon was ook een gulzigaard, die dronk ook om de twee uur en behoorlijke porties. Mijn zoon had net als Felix een hoog geboortegwicht en dan hebben ze al wat meer nodig, he.
Veel succes!
Dat van die ochtendrush lijkt me ook wel een uitdaging. Ik heb het voordeel dat mijn buurvrouw kapster is en dus thuis werkt. In geval van een pasgeboren tweede en een Patatje dat naar school moet, zou ik dus wel even de babyfoon bij de buurvrouw (één uit de duizend, echt waar. En aan de schuin-overkant woont er nog zo één, i kid you not) kunnen droppen met de boodschap: “hij/zij slaapt en ik ben direct terug. Maar als ge iets moest horen, ge hebt de sleutel he.”
Ik vond het trouwens zalig dat ge op de materniteit in Asse altijd TWEE dessertjes kreeg.
Dat van dat papier op de deur is even simpel als geniaal. Ga ik (proberen te) onthouden 🙂
Ik wens je veel slaap en een gestroomlijnd huishouden toe!
Ik kom elke dag te laat op school dus ik ben een slecht voorbeeld vrees ik 😉 Maar Felix gewoon uit bed plukken en in zijn pijama de draagdoek in (of buggy), dan heb je die klaar op 5 minuten… En dan nadien op het gemakje.
Maar het is een feit, met een tweede is het allemaal een pak hektischer en heb je precies altijd tijd te kort!
Leuke blog!
Kreeg dit als tip van een vriendin: deze blog moet je lezen, heel leuk!
( ik ben zelf 27 weken zwanger van mijn eerste)
Ik begon te lezen en plots realiseeer ik me dat er enkele dagen eerder een geboortekaart toekwam bij mij thuis. Weliswaar voor mijn schoonouders die hier voorheen woonden en dus niet voor mij bestemd. Maar ik was toch even in de war als ik op je blog begon te lezen, mama sofie, zoontje basil, boorling Felix, hugh is dit toeval of zag ik nu werkelijk het kaartje van de kersverse Felix ?
En ja hoor na navraag bij de schoonmama, blijkbaar is ze bevriend met uw mama.
Ik blijf verder volgen, zalig om ongezouten mening te lezen, zoals het is zonder doekjes eromheen:)
Ik heb geen baby, dus evenmin tips, maar: hoe grof seg, over Basiel! Dat was, en is nog steeds, een heel knap en – zo ziet hij er althans uit – sympathiek mannetje! Mensen en hun lompigheid…
Ik kreeg een lening van $ 45.000,00 om mijn bedrijf opnieuw op te starten.. van E-mail ze (( Zenith loan firm service (@ g ma il… c o m)…………………………………..