Je dacht hier waarschijnlijk een klaagzang te kunnen lezen over mijn snurkende wederhelft, maar ik moet je teleurstellen. Behalve met een paar glazen te veel in zijn kraag, is dat de stilste slaper die ik ken. Soms is het zelfs zo creepy dat ik even ga voelen of hij nog wel ademt.
Maar dat brengt het probleem dus bij mij, IK ben de snurker. Ik ben genetisch dan ook heel zwaar belast met twee ouders die met gemak individueel de geluidsnorm kunnen overschrijden. En hoewel het meestal binnen de perken blijft bij mij, is het deze zwangerschap blijkbaar volledig uit de hand gelopen.
Daar is zelfs een verklaring voor. De hormonen doen blijkbaar iets met je slijmvliezen, waardoor snurken eigenlijk bijna een zwangerschapskwaal wordt. Ongeveer de enige waar iemand anders meer last van heeft dan jijzelf, dus goede punten daarvoor. Maar ik zit wel in met mijn lief, serieus.
Hij heeft ondertussen al speciale oordopjes laten maken (bleek een maat voor niks) en verhuist soms naar de logeerkamer. Ik kan daar geweldig droef om worden, want ik vind dat ongelooflijk onromantisch. Ik heb een hekel aan alleen slapen. Maar mijn lief heeft zijn nachtrust ook nodig natuurlijk. Er zullen nog meer dan genoeg onderbroken nachten volgen, me dunkt.
Maar er is wel iets bijzonders vreemds aan de hand met dat snurken. Ik kan namelijk snurken als ik ‘wakker’ ben en dat dus zelf niet weten/horen. Ik heb in ieder geval het gevoel dat ik wakker lig. Dat betekent dat ik je kan vertellen hoe laat het is, dat ik weet wat er buiten aan het gebeuren is (regen, lawaai, ga zo maar door…), dat ik met mijn lief kan babbelen, dat ik nadenk over wat er nog allemaal moet gebeuren of wat we de volgende dag zullen eten. Deze blogpost is in mijn hoofd op zo’n moment geschreven. Ge kunt zeggen dat ik droom, maar ik herinner me al deze activiteiten ’s morgens nog haarscherp. Dat is soms wel anders, ik kan bv perfect slaapwel zeggen tegen mijn lief en daar ’s morgens niets meer van weten. Maar dit is echt totaal anders, ik weet alles nog.
Op dat moment, dat ik dus denk dat ik wakker lig, komt de stamp. Samen met een geïrriteerde “Schat, je snurkt!”. Ik roep dan uiteraard dat zoiets niet mogelijk is, want dat ik wakker ben. En vervolgens durf ik niet meer in slaap te vallen omdat ik bang ben dat ik weer ga snurken en mijn lief dus stoor. Waardoor ik het gevoel heb dat ik de halve nacht in mijn bed lig zonder echt te slapen.
Het goede nieuws is dat ik me ondanks deze crappy nachten (want ik had het nog niet over maagzuur of gigantisch pijnlijke heupen waarop liggen onmogelijk wordt) veel fitter voel dan een tijdje geleden. Toen kwam ik niet toe met 16 uur per nacht/dag en bleef ik maar slapen.
Maar ik maak me toch zorgen. Hoe kan ik in een soort van wakkere staat zijn en toch snurken? Zijn er mensen die dit herkennen? Ik wil er echt vanaf, ik wil weer gerust naast mijn lief kunnen liggen. Zonder dat hij en ik slecht slapen.
De romanticus in hart en nieren is je nu al dankbaar.
Ik ken het snurkprobleem niet Mijn lief is (thank the lord!) een stille slaper, ik ook meestal. Want hoewel ik niet snurk durf ik wel soms te praten, te roepen of zelfs luid te huilen ‘s nachts. Al is dat toch ook weer niet hetzelfde als wat jij hebt, denk ik. Want ik word dan meestal wakker van m’n eigen gepraat en weet nog wel wat ik heb gezegd, maar besef tegelijkertijd ook wel dat dat tijdens een droom was…
Hmm, misschien moeten we gewoon aanvaarden dat er rare dingen kunnen gebeuren ‘s nachts? 🙂 En in jouw geval uitkijken naar de komst van de baby, zodat iemand anders dan jijzelf de nachtrust van je lief kan verstoren (en jij je dus niet meer schuldig hoeft te voelen)!
Ik heb exact hetzelfde probleem in zwangere toestand.. En met de tweede zwangerschap was het blijkbaar nog erger dan de eerste keer.
Mijn man werd knettergek van mijn gesnurk en verhuisde naar de zetel omdat hij dan toch blij was dat ik een paar uurtjes kon slapen. De keren dat hij me een duwtje gaf, was ik er ook rotsvast van overtuigd “dat ik niet aan het snurken was want ik was toch nog wakker??”.
Mijn oplossing was helaas wachten tot de bevalling.. Het snurkprobleem is weg maar nu slapen we al drie maand niet door onze kleinste pruts 😉
Ik wens jullie nog goede slaapuurtjes toe deze laatste weken, als dan niet in aparte of dezelfde kamer…
ik had net hetzelfde voor. maar nu 11 maanden later na mijn bevalling is het voorbij. dus leef op hoop!
Ik ben altijd al een lichte snurker geweest maar nu is het ook extreem volgens mijn echtgenoot. Heeft die halfwakkere staat niets te maken met je hormonen die je voorbereiden om van het minste wakker te schieten?
Ik doe dat ook, snurken terwijl ik nog wakker in bed lig, en hoor het niet bij mijzelf tot ik de stomp krijg. Niks om je zorgen over te maken 🙂
Ook hier een zwangere snurkster.. Half wakker snurken heb ik nog niet meegemaakt, ben ook nog maar 15 weken.
Gelukkig is de wederhelft standaard een gigantische snurker waardoor het volgens mij vooral de buren zijn die er last van hebben..
Nog een bijkomend vraagje: waar in godsnaam vind jij in Gent leuke zwangerschapskledij? De winkels die mij werden aangeraden hadden telkens 1 of 2 broeken in extreme maten (ik ben nogal doorsnee) en dat was het ook…
Ik heb dan uiteindelijk een broek gevonden in een winkel ver buiten Gent maar om nu iedere keer naar daar te hossen, vind ik er ook wat over. Ik heb een identieke broek gekocht online, maar ik koop precies toch liever door eens te passen..
Voor de goedkope snelle hulp: de H&M in Lochristi, dat is de enige in het Gentse waar ze zwangerschapskledij hebben. Ook bij Noppies kan je voor basics terecht. De echt fantastische dingen zitten bij Fragile op de Brabantdam en daar zijn solden wel handig :). En wat ook veel in mijn kleerkast ligt: spullen van vriendinnen. Succes!
Merci voor je antwoord!
Ja, ik herken het precies wel wat. Ik meen me te herinneren dat mijn man me vroeger soms ook aanporde en zei dat ik aan het snurken was, terwijl ik dan direct dacht ‘maar neen, ik slaap zelfs nog niet eens’. Inderdaad heel vreemd! En geen remedie.
Er zijn nog wel meer vreemde dingen aan mijn slaap. Zo ben ik me soms bewust van het feit dat ik aan het dromen ben, en kan ik mezelf wakker dwingen. Ik denk dan ‘goh, zo lang de droom tof is, blijf ik erin, maar als ik weer eens klem kom te zitten of naakt op straat loop of achtervolgd word door gemene moordenaars, houd ik het hier voor bekeken, hoor’. En onlangs droomde ik dat ik sliep en droomde. Vroeger slaapwandelde ik ook erg vaak. Nu niet meer, maar ik schrik wel nog af en toe wakker omdat ik het plafond zie vallen.
ik hoor soms mezelf snurken… ook nogal bizar..
op je zij slapen (met de zwangerschapsworst tss je benen) was bij mij een grote hulp
Ik snurk sinds ik zwanger ben geweest, het is niet overgegaan 🙁 En ik zou er ook ZO graag vanaf geraken, want ik heb daar geen last van, maar mijn vent uiteraard wel.
En snurken als ik wakker ben: ik kan soms één snurkje doen als ik nog lig te soezen, en daar dan van schrikken, en dan pas ik mijn ademhaling aan zodat ik niet snurk. Maar ik hoor het dus wel meteen.
Ik herken dit héél goed! Exact hetzelfde gehad tijdens mijn zwangerschap.
Een hele nacht gestampt worden terwijl ik het gevoel had wakker te liggen en mijn best te liggen doen om toch maar niet te liggen snurken…
Nog even volhouden is de boodschap! Want hier was dat meteen na de bevalling toch al een heel stuk beter 🙂
Dat gevoel dat je de hele tijd wakker bent, is waarschijnlijk wel hoe jij het beleeft, maar niet wat er echt gebeurt. Zowel manlief als ikzelf snurken soms wat als we erg verkouden zijn. Als ik het ben, lijkt het alsof hij me 3x vlak na elkaar duwt waarbij ik ‘hou op, ik wist het na de 1e keer wel al’ denk, maar dan zegt hij dat er telkens minstens een paar minuten tussen zitten en ik telkens opnieuw begon. Zondagavond had hij het zitten en heb ik hem 4x kort na elkaar geduwd. ‘s Morgens vroeg hij waarom ik hem héél de nacht lang ambeteerde…
Slaaptijd is gewoon héél moeilijk in te schatten. Soms lig ik superlang wakker en zegt manlief dat ik bijna meteen in slaap viel. Soms sta ik snel op en zegt hij dat ik nog een halfuur heb liggen soezen. Soms ga ik 5 minuutjes liggen en is er ineens een uur voorbij. Soms…
Ik ben blij te lezen dat je toch alweer wat meer energie hebt!
Hier ook enorm gesnurkt tijdens de zwangerschappen. Maar nadien was het wel weer over. Nu liggen we allebei wakker van het gesnurk van onze dochter 🙂 Geen tips helaas, hoe onromantisch apart slapen ook is, het gewoon uitzitten vrees ik…
Mijn ogen zijn dicht.ik hoor alles.en toch ik snurk.