Ik heb het altijd spijtig gevonden dat we zo weinig foto’s genomen hebben van mijn buik toen ik zwanger was van Basiel. Deze keer gingen we het zeker anders doen. Het zijn er wat meer, maar elke week is nu toch ook weer grandioos mislukt. Het helpt niet dat mijn lief met zijn ogen rolt als ik vraag om een foto te nemen. Maar ik heb er wel genoeg om een vergelijkende studie te maken met de vorige zwangerschap (een melding in mijn kalender doet wonderen!). Een bewijs dat deze walvis dit keer veel sneller is uitgezet dan de vorige keer. (Het schijnt dat dat normaal is, maar ik haat het dieet dat zal volgen nu al verschrikkelijk).
Bij Basiel is de eerste foto pas van 22 weken, omdat er voordien ook nog niet echt veel te zien was. Bij deze zwangerschap was er op 14 weken wel al een duidelijk afgetekende buik (en foto!):
Net geen 14 weken.
De eerste dubbele foto komt dus 8 weken later. Op 22 weken is het verschil toch al opmerkelijk. Links 2012, rechts 2014 (of voor de alerte toeschouwer: mijn haar is nu veel korter). De dikste buik (rechts dus) is zwangerschap twee.
Op 25 weken is het verschil echt gigantisch, vind ik persoonlijk. Het hangt er natuurlijk ook een beetje vanaf hoe je staat en zo, maar toch. Feit is dat ik bij Basiel nog maar voor de eerste keer 1 kg was aangekomen op 25 weken, terwijl dat deze zwangerschap. Wel ja, licht anders is. Er was toen al 6 kg bij.
Ondertussen blijven de opmerkingen maar komen. Dat was bij Basiel niet anders “amai, jij bent dik” of mensen die beweren dat ze NOG NOOIT zo’n dikke buik hebben gezien. Maar bij zwangerschap twee is alle subtiliteit blijkbaar zoek en voegen mensen ook graag toe “dat je nu toch wel veel zwaarder bent dan tijdens je eerste zwangerschap”. Hieronder zie je de 30 weken-foto. Links 2012, rechts 2014. Je kan het ook aan de achtergrond merken trouwens, want de luiertafel is ondertussen naar de badkamer verhuisd en speelgoed hadden we toen nog niet.
Ik heb verschillende keren gedacht dat die buik echt niet meer groter kon worden, maar blijkbaar kan dat dus wel. De twee 33 weken foto’s hieronder bewijzen het alweer. En hoewel die buik in de weg zit en al, kan ik daar best mee leven. Als ik foto’s van deze zwangerschap zie, kan ik alleen maar denken: “Help!”. Wat is er met mijn poep en benen gebeurd? En dan word ik heel triest, over de dieetoorlog die zal volgen. Ik hoop dat wondermiddel borstvoeding al een deel van het werk zal doen, maar verder zal het vanaf het moment dat we weer thuis zijn met een dieet zijn.
En dan gaan we naar 36 weken. Het moment waarop het echt in de weg begint te zitten, waarop je begint af te tellen, maar stiekem toch ook begint te denken dat je het gaat missen om dat wonder de hele tijd bij jou te hebben en te voelen bewegen.
Ik was niet zeker of het zou lukken om ook 39 weken te halen deze keer, eigenlijk hoopte ik stiekem van niet. Maar het is dus wel gelukt, we kunnen deze vergelijkende studie bijna afronden. Slechts één klein detail: nog even bevallen.
Voor de cijferfreaks:
– Ik zit eigenlijk op hetzelfde gewicht als in dit stadium bij Basiel. Maar ik ben wel afgevallen tijdens het aambeiendrama en ik vind dat mijn lichaam er nu meer onder te lijden heeft gehad (deze keer dus wel een paar striemen – beuh – en naar mijn gevoel ook minder stevige poep en benen)
– Basiel is geboren op 40 weken en 3 dagen. We zitten nu op 39 weken en 4 dagen.
– De gynaecoloog ging er eergisteren nog eens met haar hand in en trok een bedenkelijk gezicht. Ze vroeg hoe snel ik de vorige keer bevallen was. Al 4 cm ontsluiting en bijna volledig verweekt. Ze zei dat ik echt niet moest wachten op regelmatige weeën, maar bij het minste gerommel in de auto moest springen. Tenzij ik graag in de krant kom met “baby geboren op parking ziekenhuis”. Maar ge moogt daar niet op verder gaan he. Ge moogt daar niet op verder gaan. Het kan ook nog twee weken duren.
– Edoch. Deze week zou werkelijk ideaal zijn.
Als het een troost kan zijn, ik was bij de tweede zwangerschap even gigantisch of zelfs nog iets dikker dan jij en weeg ondertussen zonder enige vorm van dieet minder dan voor de zwangerschap, het wondermiddel borstvoeding inderdaad 🙂 Ik vind vooral die eerste foto’s treffend eigenlijk, op het einde was er precies minder verschil tussen de basielbuik en de dorusbuik of zie ik dat verkeerd?
Inderdaad, zoals ik zei, ik eindig op hetzelfde gewicht. Bij de laatste controles ook bijna niets meer bijgekomen. Het is gewoon veel sneller gegaan dan de vorige keer….
Dat blijkt ook compleet normaal te zijn, ik kwam de eerste 2 trimesters al mijn gewicht bij, en viel de laatste weken altijd een beetje af.
PS 23 kg bijgekomen en 1 kg lichter dan voor mijn zwangerschap buiten gekomen, gewicht zegt niks (ja, 24 kg afgevallen op 6 dagen ja)
Luister maar naar uw gynaecoloog! :-p Hier moest ik bij het minste pijntje binnengaan, en niet geluisterd… Was net op tijd in het ziekenhuis, anders was het ook “Vrouw bevallen op weg naar ziekenhuis”
Succes! Je ziet er in ieder geval geweldig knap uit met zo’n mooi rond buikje. Begin maar niet te snel te diëten, je hebt veel energie nodig de komende weken…
Dat was ook mijn bedenking: moet je zo snel beginnen diëten? Ik heb mijn kinderen kort op elkaar gehad. En nu pas, de jongste is 3, ben ik terug op pre-zwangerschapsgewicht. Zonder al teveel moeite. Geef uw lichaam wat tijd. Trouwens als je niet mag onbeperkt sneukelen tijdens de bv-periode, wanneer dan wel? Succes met de bevalling!
Ja, eens met de comments hierboven! Waarom zo snel op dieet? Toch meer dan normaal dat een pas bevallen vrouw iets dikker is? Je ziet er echt goed uit hoor! dat extra vet is voor de borstvoeding… Wist je trouwens dat het niet goed is echt op dieet te gaan als je BV geeft? De afvalstoffen uit je vet komen dan in moedermelk terecht. Nu ja, op dieet ga je automatisch wel een beetje als je BV geeft he…. of toch als je een baby krijgt zoals ik, die er een sport van maakte haar keel open te zetten telkens er ergens frieten geserveerd werden 🙂 Koude frieten zijn dus niet lekker…
Sofie, het begint echt te korten he. Véél succes. Ik wacht vol spanning met je mee.
ik heb nog *geen* (pruil) dikkebuikfoto ondanks de 30 weken op de teller. Doet me beseffen dat ik dat dringend eens moet doen!
GOOD LUCK!
heel veel succes en een vlotte bevalling gewenst
Echt jong: als de gynaecoloog zegt dat je niet moet wachten om naar het verloskwartier te gaan, luistert dan maar.
Het is 5en een half jaar geleden, maar die stress die ik en mijn zus hebben meegemaakt toen zij alle moeite van de wereld moest doen om niet in mijnen auto te bevallen, die kan ik mij nog altijd levendig voor de geest halen. De andere kant van het verhaal is dan wel dat ze ‘een bijzonder vlotte bevalling had van haar eerste kind’ (voor de statistieken: 3 keer persen en hij was er) 🙂
Veel geluk
oh kon ik maar “bijna op de parking bevallen”…Ik zou content zijn. 🙂 ik vind niet dat jij er abnormaal zwaar uitziet, maar mss is mijn beeld vertroebeld omdat ik er zelf ook zo uitzie :-D. En de extra kilo’s? More to love!
Het kan inderdaad anders uitdraaien ook. Bij mijn zoon liep ik drie weken voor de uitgerekende dag rond met 4 cm opening. Ik had élke avond weeën, pijnlijke. Ik dacht ook élke avond dat het voor die nacht ging zijn. Niks van. Mijn zoon is vier dagen na de uitgerekende datum geboren.
Maar hoe het ook is, ik wens je een vlotte bevalling toe en een schattige, gezonde baby!