Hier ben ik al met de to-do-lijst. Ge moogt gerust met uw ogen rollen en er kei hard het uwe van denken, maar ik vond het voor mezelf gewoon wel handig om alles al eens op een rijtje te zetten. Ik heb dus een lijst gemaakt met dingen die moeten gebeuren voor de bevalling (of de vorige hergebruikt en aangevuld). De worp is pas volgend jaar, dus totaal niet dringend, totaal nog niet mee bezig zelfs. Desalniettemin: handig om al eens over na te denken.

–          Naam kiezen (moeilijke kwestie alweer :))

–          Ouderschapsverlof aanvragen

–          Geboortekaartje (laten) maken (vriendin F. woont in Londen ondertussen, dat maakt het er niet makkelijker op. Maar ze wil het wel nog doen, we zoeken nog even een supertof concept)

–          Wieg bestellen bij Lien (dat gaat eigenlijk vanzelf, aangezien ze ongeveer de eerste was die het wist)

–          Oplossing zoeken voor ‘wieg’ in de living (Park komt hier niet meer binnen, dat ding nam te veel plaats in en Basiel heeft er nooit ingezeten. Maar Dora moet natuurlijk wel ergens liggen/slapen overdag. Soms denk ik: gewoon de draagmand intensief gebruiken? Minder cute, maar bon. Tips welkom voor een kleine leefruimte. Of een toffe mini-wieg)

–          Adressen verzamelen/nakijken (er zijn nieuwe vrienden! Hoera!)

–          Beslissen of we nog een geboortelijst leggen. Ik zou misschien graag een soort van tweedehandsgeboortelijst aanleggen, want zoveel hebben we niet meer nodig. Maar ik heb wel al een kolf gekocht (Medela Freestyle, ben er nu al zot van, maar was zelfs tweedehands best duur) en wil nog graag een (tweedehands) plooibuggy. (En een tweede triptrap en nog wat spullen die wel handig bleken). Denk je dat mensen daarvoor open staan om op onze zelfgemaakte tweedehandslijst dingen te kopen? Of toch alleen een rekening, maar ik vind dat gelijk zo onbeleefd. Mensen moeten niks geven, echt niet. Maar als ze dat toch willen doen, dan liefst nuttige dingen en/of dingen die we mooi vinden. Lelijke dingen, daar heeft niemand wat aan. Of ben ik te hard? (Geld is natuurlijk altijd welkom bij een extra spruit, maar te onpersoonlijk voor veel mensen. Ik begrijp dat wel.)

–          Kraamgeld in orde maken (nog veel te vroeg, I know)

–          Kinderbijslag in orde maken (idem dito hierboven)

–          Vaderschap erkennen (ja, ik weet dat dat nu zelfs nog niet kan)

–          Doopsuiker  (afhankelijk van het concept van het geboortekaartje, alle vertrouwen in als het concept voor het kaartje er is)

–          Peter en meter kiezen en desbetreffende personen op originele wijze de vraag stellen

–          Lactatiedeskundige raadplegen (De vorige was super, maar ik viel niet in haar regio. Ik zoek dus een supertoffe in het Gentse, die aan huis kan komen? Tips?)

–          Basiel verhuizen naar het grote bed + extra kast installeren in de kinderkamer

–         Weggeborgen kinderkleertjes wassen en sorteren

–          Rondleiding in het verloskwartier vastleggen (heb ik vorige keer gemist en zou ik nu wel graag doen, het is daar vernieuwd. En ik twijfel over een bad. Later meer daarover.)

Op dit moment heb ik nog nergens stress voor. Misschien een heel klein beetje voor het kaartje, omdat ik echt graag iets heel leuks wil. Al de rest komt in orde, dat weet ik wel. Bij een tweede is een stress toch niet meer nodig. Wijst allemaal zichzelf uit. Behalve een borst, een bed en pampers heeft zo’n kleintje in het begin toch niet veel nodig.

En bovendien. Het is NOG MAAR AUGUSTUS. Dat is nog zot ver van februari.

(Al heb ik wel het gevoel dat je er bij een tweede sowieso iets minder mee bezig bent. Of ben ik dat alleen?)