Het was een bange uitputtingslag. Drie maanden leefde ons gezin in stukken. Veertien weken dat jij nog in mijn buik had moeten zitten , maar doorbracht in een plastic huisje met overal tubes in je veel te kleine lijfje. Een seizoen zweven tussen hoop en angst. Elke...
We kunnen het allemaal niet geloven, dat er al twee jaar voorbij zijn. Dat het twee jaar geleden is dat jij veertien weken te vroeg in de tijd kwam. Je had nog drie maanden in mijn schoot moeten wonen, maar dat werden 82 dagen in het ziekenhuis. Een mijlpaal werpt je...
“Maar ze is zo cute!” Misschien is het wel de meest gehoorde zin ten huize Brutin. Om de zoveel tijd door minstens een bewonder gescandeerd, vaak ook allemaal samen in koor. Er zal dus wel iets van aan zijn, je bent ongelooflijk schattig. Dat is een slimme truc van...
Als ik ’s avonds je pyjama aandoe en met jou naar boven trek voor ons moederdochtermomentje (lees: aan de borst in slaap vallen), dan blijf ik altijd even staan. We draaien naar ons mannelijke trio en jij begint op de allerschattigste manier te zwaaien. Je wuift tot...
Ik schrijf dit terwijl de trein van Kortrijk naar Gent rijdt, de smartphone leunend op mijn rechterpink. Ondertussen is daar zelfs al een klein omgekeerd boogje. Ik schrijf dit terwijl de trein van Kortrijk naar Gent rijdt, omdat het ongeveer het enige moment is dat...
Een halfjaar. Een semester. Mijn studenten hebben dan ook meestal examens en toevallig kreeg jij vorige week 10/10. Dat was bij de bobathkinesist, die gelijk besliste dat het niet meer nodig was om te komen. Want je bent gecorrigeerd dan wel zes maanden, je staat...