‘Ben je terug?’ Eigenlijk is het geen vraag maar eerder een mededeling als ik binnenwandel. ‘Ben je gaan werken? Was je gaan lopen?’, volgt meestal nog. Sinds kort zit er een nieuw (en prangend!) achtervoegsel bij: ‘Waarom?’. Wachten op de antwoorden hoort...
Eigenlijk went het niet. Sinds begin februari kan ik overal in Vlaanderen (en ook in Nederland!) een boekhandel binnenstappen, zoeken naar de roze cover met gele letters en dan verliefd staan kijken naar mijn boek. Mijn eigen boek. Een mens zou voor minder van zijn...
We zaten gewoon tussen andere ouders op veel te kleine bankjes te luisteren naar wat de eerste kleuterklas zou brengen, toen ik vrij plots de tranen voelde prikken. Ik moest naar adem happen bij alles wat werd opgesomd en voelde me ineens gigantisch verantwoordelijk...
De liefde voor schrijven kwam traag op gang. Daar heeft die grote mond zeker iets mee te maken, want spreken was lange tijd mijn absolute favoriet. Ik wilde mijn werkend leven het liefst van al doorbrengen op een podium en achter een microfoon. Toen dat ook lukte als...
We kunnen het allemaal niet geloven, dat er al twee jaar voorbij zijn. Dat het twee jaar geleden is dat jij veertien weken te vroeg in de tijd kwam. Je had nog drie maanden in mijn schoot moeten wonen, maar dat werden 82 dagen in het ziekenhuis. Een mijlpaal werpt je...
Ik weet nog altijd niet wat er gebeurd is. Na de geboorte van Rosalie was ik bijna meteen weer op gewicht en dat bleef zo de hele ziekenhuisperiode lang. Op 6 december kwam ze (na drie maanden) naar huis en woog ik 76kg, ongeveer een kilo minder dan mijn “normale”...